Συνόδεψαν αρκετές φορές το
μπουφέ της Προεδρίας της Κυβέρνησης, προσφέρθηκαν σε προσκεκλημένους στο Μέγαρο Μαξίμου, εξέπληξαν γευστικά εφοπλιστές, βιομήχανους, επιστήμονες και καλλιτέχνες, όπως τον εικαστικό Γιώργο Σταθόπουλο που έχει αφιερώσει ένα από τα έργα σε αυτά. Πρωταγωνίστησαν στο νυφικό τραπέζι της αμερικανικής ταινίας «Γάμος αλά ελληνικά» κι κατατάχθηκαν ανάμεσα στα καλύτερα της Ν. Υόρκης από το αμερικανικό περιοδικό “Spirit and Wine”. Όσο για τα βραβεία που έχουν συλλέξει, αυτά είναι αμέτρητα. Κι όμως ο δρόμος τους είναι συγκεκριμένος. Από την Αρχαία Μαντινεία στη Νεμέα και αντίστροφα. Εκεί χτυπάει η καρδιά του Κτήματος Σπυρόπουλου, που έχει πολύ στενούς δεσμούς με το αμπέλι και το κρασί από το 1860. Αυτό ακριβώς μαρτυρά το παλαιό οινοποιείο, στο οροπέδιο της Αρχαίας Μαντινείας, σε υψόμετρο 650 μ. με τους δυο ληνούς και τις υπόγειες δεξαμενές για τη συλλογή του μούστου.
Από τότε οι τέσσερις γενιές της οικογένειας που δουλεύουν ασταμάτητα στα αμπέλια και τα οινοποιεία, έμαθαν όχι μόνο τους έλληνες, αλλά και τους ευρωπαίους, να πίνουν σε κάθε ευκαιρία, μόνο ελληνικό Μοσχοφίλερο βιολογικής προέλευσης.
Ο Επαμεινώνδας Σπυρόπουλος μέχρι το 1920 τροφοδοτούσε την περιοχή με συγκεκριμένης ποικιλίας άσπρο κρασί, αλλά ταυτόχρονα διατηρούσε αλευρόμυλο και συσκευαστήριο καπνού, τον οποίο και έστελνε στην Αίγυπτο.
Τα πράγματα άλλαξαν τη δεκαετία του 1970, όταν ο εγγονός του Επαμεινώνδας Σπυρόπουλος, μέχρι πρότινος διευθύνων σύμβουλος και Πρόεδρος του Κτήματος Σπυρόπουλου(αυτή τη στιγμή τη θέση του έχει αναλάβει η σύζυγος του Μαρία), οδοντίατρος στο επάγγελμα, με βάση περισσότερο το ένστικτο και λιγότερο τη λογική, διέγνωσε τις ιδιαίτερες ευνοϊκές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή της Μαντινείας για την καλλιέργεια του αμπελιού, αλλά κυρίως αντιλήφθηκε την αξία του Μοσχοφίλερου και της δυναμικής του.
Λάτρης της γης και μεγαλωμένος μέσα στα χωράφια, αγόρασε ένα κτήμα στην περιοχή Αρτεμισίου στη Μαντινεία και το 1971 εγκατέστησε εκεί αν όχι τον πρώτο, ένα από τους πρώτους, γραμμικούς αμπελώνες της Αρκαδίας και της Πελοποννήσου. Και από εκεί αρχίζει η ιστορία. «Ο πατέρας μου, που έφυγε από τη ζωή το 1985 και τον οποίο γνώρισα πρώτη φορά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το 1950, (ήταν αριστερός), είχε πολύ διορατικότητα. Αγαπούσε πολύ την Παράδοση. Ήταν της άποψης γυρίζεις όλο τον κόσμο, σπουδάζεις, ανοίγεις το μυαλό σου, αλλά γυρίζεις στον τόπο σου, μένεις εδώ κι επενδύεις. Εδώ θα υπάρξει ανάπτυξη, επέμενε. Έτσι, σε μια εποχή που όλοι ξερίζωναν τα αμπέλια, εμείς φτιάχναμε γραμμικό αμπελώνα»,λέει ο ίδιος.
Αυτή ήταν ουσιαστικά η γέννηση του Κτήματος Σπυρόπουλου, το οποίο από τα 80 στρέμματα της δεκαετίας του ΄80, έχει φτάσει σήμερα τα 600. Με τη σημερινή της μορφή, η εταιρία ιδρύθηκε το 1987 με την επωνυμία ΑΡΚΑΣ, από τα αδέρφια Επαμεινώνδα, Ροβέρτο και Γιάννη Σπυρόπουλο, ενώ το σύγχρονο οινοποιείο άρχισε να κατασκευάζεται το 1989 σε μικρή απόσταση από το παλιό, το οποίο έχει αναπαλαιωθεί και μετατραπεί σε χώρο όπου πραγματοποιούνται ερευνητικά προγράμματα για το αμπέλι και το κρασί. Το άρωμα από το φρέσκο χυμό των σταφυλιών, αναδύθηκε για πρώτη φορά από τις καινούργιες δεξαμενές το 1991, κυρίως λευκό, Μοσχοφίλερο. Όμως, η οικογένεια Σπυρόπουλου αντιλήφθηκε πολύ γρήγορα πως τα κόκκινα σταφύλια ωριμάζουν δύσκολα σε τέτοιο υψόμετρο κι αποφάσισε να κατηφορίσει και προς τη γειτονική Νεμέα. Από τη νέα γενιά της οικογένειας Σπυρόπουλου, που μετρά επτά παιδιά, ο μεγαλύτερος, ο Απόστολος, γιός του Επαμεινώνδα από παιδί εκδήλωσε το ενδιαφέρον του να ασχοληθεί με την επιχείρηση. Απόφοιτος της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών και διδάκτορας της Επιστήμης και τεχνολογίας τροφίμων, με ειδίκευση στη μικροβιολογία τροφίμων-οίνου του Παν. Davis στη Καλιφόρνια, επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 2000, σχεδίασε μια αυτοδύναμη μονάδα στη Νεμέα για την παραγωγή ερυθρών κρασιών κι ένα ενιαίο αμπέλι 120 στρεμμάτων. Εκεί το 2004, άρχισε τη φύτευση με Αγιωργίτικο βιολογικής καλλιέργειας, το Μάιο του 2006 ξεκίνησε να χτίζεται το καινούργιο οινοποιείο της οικογένειας και το Σεπτέμβρη του 2007, με τον πρώτο τρύγο πήρε την πρώτη σοδειά. Στους αμπελώνες του Κτήματος Σπυρόπουλου καλλιεργούνται ελληνικές ποικιλίες, όπως Μοσχοφίλερο (Μαντινεία), Αγιωργίτικο (Νεμέα) και Λαγόρθι, αλλά και κάποιες από τις επονομαζόμενες «κοσμοπολίτικες», όπως Merlot, Cabernet sauvignon, Cabernet franc, Sauvignon blanc, Syrah και άλλες.
«Το σπουδαίο της επιχείρησης αυτής είναι ότι το ανθρώπινο δυναμικό απαρτίζεται κυρίως από νέους, πλήρως επιστημονικά καταρτισμένους ανθρώπους. Επίσης, το σημαντικό δεν είναι να φτιάξεις το κρασί, αλλά να το πουλήσεις. Μεγάλη έμφαση δίνεται στρατηγικά στις διεθνείς αγορές με αποτέλεσμα το 30% των πωλήσεων του κτήματος να γίνεται στην Ευρώπη, Ασία και Β. Αμερική. Τα στοιχεία που διαφοροποιούν το κρασί μας και αυτά πού τονίζω στους ξένους πελάτες μας, είναι ότι προέρχεται από καθαρή ελληνική ποικιλία αμπελιού και είναι βιολογικό. Αυτή τη στιγμή η παραγωγή συνολικά και από τους δυο αμπελώνες μας, μας είναι 600.000 φιάλες το χρόνο, τα τρία λευκά κρασιά κινούνται στην Ελλάδα και τα τέσσερα κόκκινα κυρίως στο εξωτερικό. Όμως για μένα, δεν είναι αυτό το σημαντικότερο. Ο σημαντικότερος πόρος είναι οι άνθρωποι, αυτοί είναι η ψυχή του οινοποιείου. Αν μου έλεγε κάποιος να πάρω κάτι από εδώ μέσα και να ξεκινήσω κάτι καινούργιο από την αρχή, θα έπαιρνα τους ανθρώπους μου μόνο.», συμπληρώνει ο Απόστολος Σπυρόπουλος.
Το κτήμα Σπυρόπουλου, εκτός από την επιτυχία των κρασιών του, διακρίνεται και για την προσήλωση που έχει στην προστασία του περιβάλλοντος. Η ανακύκλωση του γυαλιού, χαρτιού και πλαστικού πραγματοποιείται στους χώρους της παραγωγής με κόστος της ίδιας της επιχείρησης, ενώ υπάρχει πρόβλεψη για συλλογή και χρήση του βρόχινου νερού στη μονάδα της Νεμέας, το οποίο φιλτράρεται κι επαναχρησιμοποιείται για να μη γίνεται σπατάλη κατά την εμφιάλωση των κρασιών που ετοιμάζονται να κατακτήσουν την Βραζιλία και την Κίνα, μετά τη Σκανδιναβία, το Καναδά και την Ιαπωνία. http://www.imerisia.gr/