Εδώ
και πάρα πολύ καιρό, παρακολουθούμε το όλο σκηνικό στις Σκουριές, με τα
μεταλλεία χρυσού. Υπάρχουν δύο στρατόπεδα. Από το ένα μέρος είναι οι εργαζόμενοι
στα μεταλλεία και από το άλλο οι υπόλοιποι κάτοικοι που δεν θέλουν τα μεταλλεία
στην περιοχή τους.
Πάνω
από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές είναι η κυβέρνηση
(δηλαδή ο πρωθυπουργός) που
φτιάχνει τους νόμους, τα κόμματα και οι τοπικοί πολιτικοί. Ο καθένας από τους ανωτέρω
κάνει το δικό του πολιτικό παιχνίδι σχετικά με το θέμα, αλλά το πρόβλημα δεν λύνεται.
Κι όμως μπορεί άνετα να δοθεί λύση, και αυτή δεν είναι άλλη από τη δημοκρατία.
Συγκεκριμένα,
υπάρχει το άρθρο 216 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, το οποίο προβλέπει
τοπικά
δημοψηφίσματα. Όμως για να ενεργοποιηθεί αυτό το άρθρο θα πρέπει η
κυβέρνηση
(δηλαδή ο κ. Τσίπρας) να μεριμνήσει για την έκδοση του προβλεπόμενου από
το ίδιο
άρθρο Προεδρικού Διατάγματος. Ας γίνει λοιπόν αυτό (με την κατάλληλη
τροποποίηση και του ίδιου του άρθρου 216) και ας αποφασίσει πλέον το
σύνολο της
τοπικής κοινωνίας αν θέλει ή όχι τα μεταλλεία χρυσού στην περιοχή της,
ώστε το
θέμα να κλείσει οριστικά.
Με τα
τοπικά δημοψηφίσματα, δεν θα λυθεί μόνο το πρόβλημα με τις Σκουριές, αλλά και όλα
τα σχετικά προβλήματα που αφορούν ιδιωτικοποιήσεις αεροδρομίων, λιμανιών, παραλίων
κ.λ.π. που είναι στην περιοχή ευθύνης τοπικών κοινωνιών. Όποιος επενδυτής
ενδιαφέρεται για κάποιο από αυτά τα τοπικά θέματα, θα πρέπει να έρχεται σε επαφή
με τις αντίστοιχες τοπικές κοινωνίες και θα πρέπει να τις πείθει για τα οφέλη
που θα αποκομίσουν οι ίδιες.