Κάθε άλλο παρά περίοδο εορτών θυμίζει η κατάσταση στο μέτωπο του Κυπριακού. Κι αυτό διότι ενόψει της κρίσιμης διάσκεψης της Γενεύης -η οποία θα ξεκινήσει σε διμερές επίπεδο (Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι) στις 9 Ιανουαρίου και θα ολοκληρωθεί με μια
πολυμερή συνάντηση στις 12 του μήνα-όλες οι πλευρές επιδίδονται σε ένα μαραθώνιο επίσημων και παρασκηνιακών διαβουλεύσεων. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η επίσκεψη του Κύπριου προέδρου στην Αθήνα, την ερχόμενη Παρασκευή, οι επαφές του με τον ηγέτη των Τουρκοκυπρίων στις 4 και, πιθανότατα, τις 7 Ιανουαρίου, καθώς και το «παζάρι» για την πραγματοποίηση μιας συνάντησης ανάμεσα στον Αλέξη Τσίπρα και τον Ταγίπ Ερντογάν.
Διαφωνία
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι, τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή, υπάρχει διαφωνία ακόμη και για το ποιοι θα συμμετέχουν στη δεύτερη φάση. Η Άγκυρα και η ηγεσία των Τουρκοκυπρίων επιμένουν ότι η διάσκεψη πρέπει να είναι πενταμερής, καθώς στο τραπέζι δεν έχει θέση κανείς άλλος πέραν των δύο κοινοτήτων και των τριών «εγγυητριών δυνάμεων» (Ελλάδα, Τουρκία και Βρετανία). Αθήνα και Λευκωσία, από την άλλη, πιέζουν ώστε να συμπεριληφθούν τόσο τα υπόλοιπα τέσσερα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Ρωσία, Γαλλία και Κίνα) όσο και εκπρόσωπος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλαδή του υφιστάμενου και διεθνώς αναγνωρισμένου κράτους που είναι και μέλος της Ε.Ε.
Η σύνθεση που προτείνεται από τους μεν και τους δε είναι προφανές ότι έχει στόχο τη διασφάλιση όσο το δυνατόν καλύτερων συσχετισμών: Στην πρώτη περίπτωση, ο Μουσταφά Ακιντζί εκτιμά (δικαίως...) ότι θα διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα, μιας και εκτός από τη δεδομένη στήριξη της Άγκυρας θα έχει στο πλευρό του στα περισσότερα θέματα και τους Βρετανούς. Στη δεύτερη, αντιθέτως, τα δεδομένα αλλάζουν, καθώς ο Νίκος Αναστασιάδης θα μπορεί να υπολογίζει, πέρα από την Αθήνα, σε μια ευνοϊκότερη στάση Ρώσων, Γάλλων, αλλά και Αμερικανών -ειδικά καθώς δεν θα έχει ακόμη ορκιστεί ως πρόεδρος ο Ντόναλντ Τραμπ.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε ημέρα που περνά μοιάζει να συρρικνώνει περαιτέρω τα ήδη μικρά περιθώρια συμβιβασμού. Στην ελληνοκυπριακή πλευρά, πέρα από τις επιφυλάξεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, δηλώσεις με τις οποίες απορρίπτουν πρακτικά το σχέδιο που βρίσκεται στο τραπέζι έκαναν δύο πολύ ισχυροί παράγοντες: Αφενός, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος, ο οποίος έχει ουσιαστικά αναγορευτεί σε συνδιαμορφωτή της διαπραγματευτικής γραμμής και έκανε λόγο για «επικίνδυνες ατραπούς και μεθοδεύσεις».
Απόρριψη
Και αφετέρου, ο γενικός εισαγγελέας, ο οποίος απέρριψε κατηγορηματικά το μοντέλο της κλήρωσης για επίλυση των διαφορών στο νέο ομοσπονδιακό δικαστήριο, εφόσον προκύπτει ισοψηφία ανάμεσα στους τέσσερις Ελληνοκύπριους και τους ισάριθμους Τουρκοκύπριους δικαστές που θα το συγκροτούν.
Από την πλευρά του, ο Σερντάρ Ντενκτάς, γιος του ιστορικού ηγέτη των Τουρκοκυπρίων, αναπληρωτής πρωθυπουργός και υπουργός Δημοσιονομικών της «ΤΔΒΚ», επανέλαβε ότι απαιτεί πλήρη πολιτική ισότητα καθώς και παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων και εγγυήσεων -παραβιάζοντας έτσι όλες τις «κόκκινες γραμμές» Λευκωσίας και Αθήνας. Αδιέξοδο εν όψει...http://www.imerisia.gr