Οσο έλυσαν ζητήματα οι συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών, άλλο τόσο θα λύσει στο ποδόσφαιρο η συνάντηση των big-4.......
Αυτές τις μέρες, τα χρόνια μου στη δουλειά έγιναν 37. Από τα εκατοντάδες κλισέ που θυμάμαι να διακινήθηκαν στο ποδόσφαιρο όλ' αυτά τα χρόνια, προκρίνω ως (με διαφορά) το...
πλέον άκυρο, εκείνο το "να καθήσουν όλοι οι μεγάλοι γύρω από ένα τραπέζι και να τα βρουν". Δεν μπορώ σήμερα πια, να φέρω στη μνήμη καν ποιος το πρωτοείπε. Μπορώ να γνωρίζω, ότι δεν έγινε ποτέ. Μπορώ να εκτιμήσω, ότι δεν θα γίνει ποτέ. Οχι το να καθήσουν. Το να τα βρουν. Εξαιρώ μονάχα, το βραχύβιο διάστημα της συνεννόησης Γιάννη Βαρδινογιάννη, Πέτρου Κόκκαλη, Ντέμη Νικολαίδη.
Οσο έλυσαν ζητήματα, διαχρονικά, στη χώρα οι συσκέψεις των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, άλλο τόσο θα λύσει ζητήματα στο ποδόσφαιρο της χώρας η συνάντηση των λεγόμενων big-4. Μ' ένα υπουργό που αδυνατεί να παράγει αληθινή πολιτική, έστω κακή. Και με αξιωματούχους FIFA/UEFA που, κατ' ιδίαν, έχουν καταλήξει να θεωρούν το ελληνικό πρόβλημα, πρακτικά, unsolvable. Αδύνατον, να επιλυθεί. Η τελευταία ανακοίνωση του Ολυμπιακού είναι ειλικρινής, κατά το ότι δείχνει το θεαθήναι.
Πράγματι, αυτές οι εκδηλώσεις είναι η χαρά των media. Ενα πολύ καλό μεροκάματο των φωτοειδησεογράφων. Μια συλλογή (από, σπάνιες ομολογουμένως, πόζες) για τον υπουργό, χρήσιμη ενόψει της συνέχειας της καριέρας του οπουδήποτε αλλού. Θα συμβεί στην Αθήνα, σε περιβάλλον πολυτελείας, αυτό που θα ήθελε ένας άλλος Κρητικός, ο κύριος Τζώρτζογλου της ΕΠΣ Ηρακλείου, να έχει συμβεί στο μετόχι του ή κάπου εκεί κοντά. Σαν Ανδρέας Παπανδρέου με τον Γκαντάφι και τον Μιτεράν στην Ελούντα.
Κι ύστερα, πάντα μιλώντας για τη χαρά των media, ο φόρτος εργασίας των διευθυντών επικοινωνίας. Και η προσμονή των ρεπόρτερ για τις, από δω κι από κει, διαρροές. Ωστε αμέσως, να ξεκινήσει το επόμενο κεφάλαιο της διαμάχης. Σ' ένα πεδίο στο οποίο υποτίθεται πως η συνάντηση κατατείνει στο να το ηρεμήσει, όχι στο να παρατείνει (πολύ περισσότερο να οξύνει περαιτέρω) τη διαμάχη. Αν όχι ειρήνη, το μίνιμουμ. Ανακαλώντας πάλι τον Ανδρέα Παπανδρέου, με τον Τουργκούτ Οζάλ αυτή τη φορά, μη-πόλεμος. Μη-πόλεμος, ως το επόμενο πρωινό που καθ' έξιν/συρροήν/εξακολούθησιν θ' ασχοληθούμε ξανά με αυτό που γνωρίζουμε. Ποιος παίζει διαιτητής, και βοηθοί και VAR και παρατηρητές, την Κυριακή. Πολύ περισσότερο μια Κυριακή, η ερχόμενη, με ΑΕΚ-Ολυμπιακός στην ατζέντα.
Πάντοτε η σκέψη είναι πιο ωφέλιμη από τη σύσκεψη. Ενας παλαιός δημοσιογράφος με δίδαξε "κύριε συνάδελφε, συσκέπτεται όποιος δεν σκέπτεται". Αν πρόκειται από κάπου ν' αρχίσουν, μια πρώτη ωφέλιμη σκέψη θα ήταν να δουν, οι του λεγόμενου big-4, πότε είναι εχθροί και πότε είναι φίλοι. Πριν τρία χρόνια, οι Πόντιοι ήταν αγκαλιά και χαμόγελο. Τρία χρόνια μετά, οι μεν λένε τους δε "κλέφτες". Οι δε τους μεν, "χούντα". Πριν τρία χρόνια επίσης, οι...μη Πόντιοι ήταν νυχθημερόν στο χαράκωμα. Σε τοίχους και αερογέφυρες της πρωτεύουσας, ακόμη μπορεί κανείς να δει μισοσβησμένα γκράφιτι, σαν ενθύμια, για παιδόφιλους και εμπόρους ναρκωτικών. Τρία χρόνια μετά, δείχνει να έχει αποκατασταθεί μία σχέση αστικής ευγενείας και επιχειρηματικής εκεχειρίας.
Ενα, εξίσου ωφέλιμο, επόμενο στάδιο σκέψης θα ήταν να δουν, οι μεγάλοι του τραπεζιού, πότε είναι φίλοι με τον Μπέο και εχθροί με τον Κούγια και πότε εχθροί με τον Μπέο και φίλοι με τον Κούγια. Πότε ο Αχιλλέας είναι ο ευπρόσδεκτος σύμμαχος/θαμώνας στη σουίτα, και πότε είναι ο επί της γης διάβολος αυτοπροσώπως. Πότε ο Αλέξης είναι η κοντούλα λεμονιά που δεν ξέρει τι λέει, και πότε είναι ένας αξιόπιστος πόλος, ένας παράγοντας που εξ επαγγέλματος/εμπειρίας είναι εις θέσιν να γνωρίζει, και να καταθέτει στο γίγνεσθαι, σημαντικά πράγματα.
Και πάει λέγοντας. Εάν οι του λεγόμενου big-4 μπορούν γενικώς να σκεφτούν, έπειτα δεν θα υπάρχει σπουδαίος λόγος να συσκεφθούν. Τουλάχιστον, δόξα τω Θεώ, νίκησαν και οι τέσσερις την Κυριακή. Να 'ναι στην κάλμα, την Τετάρτη. Που κι αυτό μάλλον, παρά τις τέσσερις νίκες, παίζεται...
sdna.gr