Τάσος Παππάς
Αυτή η πανούργα Ιστορία παίζει μερικές φορές κάτι περίεργα παιχνίδια που αιφνιδιάζουν τους πάντες. Αλλα περιμένεις και άλλα σου έρχονται, ή με τα καπρίτσια της σε υποχρεώνει να λούζεσαι όσα καταμαρτυρούσες στους άλλους. Τον θυμάστε τον Σόιμπλε; Και να θέλεις δεν μπορείς να τον ξεχάσεις. Ιδιαίτερα αν είσαι Ελληνας, Ισπανός, Πορτογάλος.
Ηταν ο πολιτικός που έκανε κουμάντο στη... Γερμανία (παρέα με τη Μέρκελ) και στην Ευρώπη (παρέα με τις «φειδωλές» χώρες) την περίοδο της οικονομικής κρίσης και έδινε μαθήματα οικονομικής διαχείρισης στον ευρωπαϊκό Νότο, απαιτώντας από τις κυβερνήσεις να υλοποιούν χωρίς αστερίσκους, χωρίς γκρίνιες, τις αποφάσεις των ευρωπαϊκών οργάνων (αυτός τις είχε επεξεργαστεί μαζί με τους πρόθυμους συμμάχους του), να αποφεύγουν τις εξαλλοσύνες (αιτήματα για αυξήσεις μισθών και συντάξεων, για προστασία των ανέργων) και να υπηρετούν, ακόμη και κόντρα στις επιθυμίες τους και τις παραδόσεις τους, το προτεσταντικό δόγμα «εργασία, αυτοσυγκράτηση, αποταμίευση».
Ηταν αυτός που απέρριπτε κάθε πρόταση που υποψιαζόταν πως θα θέσει εν αμφιβόλω την παντοδυναμία της χώρας του. Ηταν αυτός που θεωρούσε πως η λέξη αλληλεγγύη έχει νόημα μόνο όταν εξυπηρετεί τη Γερμανία. Ηταν αυτός που παρακολουθούσε με ζήλο χωροφύλακα την εφαρμογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ και προειδοποιούσε τις κυβερνήσεις που δεν έπιαναν τους στόχους ότι θα τιμωρηθούν. Ηταν αυτός που αντιστεκόταν σθεναρά στην ιδέα για την έκδοση ευρωομολόγου. Ηταν αυτός που απειλούσε με έξοδο από την ευρωζώνη τις απείθαρχες χώρες. Ηταν αυτός που δήλωσε μετά τις εκλογές του 2015 ότι λυπάται τους Ελληνες για την επιλογή που έκαναν.
Ηταν αυτός που έβαλε τον υπάλληλό του, Γερούν Ντάισελμπλουμ (επικεφαλής τότε του Eurogroup), να επιτιμήσει τους Νότιους για ροπή προς την τρυφηλότητα. Ηταν αυτός που ενθουσιαζόταν όταν άκουγε Ελληνες πολιτικούς να τον καλούν να μην υποκύψει στην κυβέρνηση των ακροαριστερών λαϊκιστών και να του φωνάζουν «κράτα γερά». Ηταν αυτός που δεν βρήκε μια κουβέντα να πει εναντίον των μέσων ενημέρωσης της πατρίδας του που παρουσίαζαν τους Ελληνες ως τεμπέληδες και χαραμοφάηδες (η Μέρκελ κάτι είπε μερικά χρόνια αργότερα).
Ηταν αυτός που δεν ζήτησε μια συγγνώμη για όσα δεινά προκάλεσαν οι πολιτικές του στην Ελλάδα (το έκαναν Μέρκελ, Γιούνκερ, ακόμη και ο Γερούν). Ηταν αυτός που ήθελε μνημόνια και για τη Γαλλία, αλλά… ατύχησε. Ηταν με άλλα λόγια ο άρχοντας της λιτότητας, ο πρύτανης του νεοφιλελευθερισμού, ο πρωθιερέας των κυρώσεων, ο αρχιτέκτονας του σχεδίου για τη δημιουργία της γερμανικής Ευρώπης.
Αυτός ο τύπος λοιπόν, σήμερα που η ενεργειακή κρίση απλώνεται, επιτίθεται στους Γερμανούς πολίτες επειδή περιμένουν τα πάντα από το κράτος. Δεν είναι δουλειά του κράτους –είπε– να βρίσκεται συνεχώς δίπλα στους πολίτες και να λύνει όλα τα προβλήματά τους. Κάλεσε μάλιστα τους Γερμανούς, για να αντιμετωπίσουν τον βαρύ χειμώνα που έρχεται, να προμηθευτούν όσα είναι απαραίτητα ώστε αν κοπεί το ρεύμα να μην κρυώσουν και να μη μείνουν στο σκοτάδι.
Φορέστε δύο πουλόβερ για να μην τουρτουρίζετε, αγοράστε φακούς και κεριά για να μη σκοντάφτετε και γενικώς κάντε υπομονή. Οφείλουμε πάντως να πούμε ότι ο Σόιμπλε είναι συνεπής. Πρέπει να του το αναγνωρίσουμε. Χτες στο στόχαστρό του ήταν οι Ελληνες, οι Γάλλοι, οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι, τώρα μπαίνουν οι συμπατριώτες του. Ζητάει απ’ αυτούς να μη συμπεριφέρονται σαν Ελληνες...
efsyn.gr