Και ντρεπόταν πολύ για τη σακούλα της.
Γιατί ήταν μόνο μία, γιατί τα πράγματα ήταν λίγα, γιατί τα παιδιά που πεινάνε και κρυώνουν είναι πολλά.
Αλλά η σύνταξή της έφτανε μόνο για αυτή τη σακούλα και την άφησε στα γρήγορα, φεύγοντας εξίσου γρήγορα όσο εμφανίστηκε, Κυριακή μεσημέρι στο Σύνταγμα.
Ετσι πέρασαν χιλιάδες άνθρωποι από την κεντρική πλατεία της πόλης μας χτες: χωρίς καμία διάθεση επίδειξης, άφηναν άλλοτε μικρές κι άλλοτε τεράστιες σακούλες στους εθελοντές.
Με τα παιδάκια τους στα καρότσια, με τους συντρόφους τους από το χέρι, μόνοι και σε παρέες, οι Αθηναίοι ανταποκρίθηκαν από νωρίς το πρωί στο κάλεσμα του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Τόσο πολύ, που τα χέρια για να τακτοποιήσουν τα πράγματα δεν έφταναν και οι εθελοντές καλούσαν συνεχώς σε βοήθεια για να τακτοποιήσουν τα τρόφιμα, τα είδη υγιεινής, τα φάρμακα, τα σλίπινγκ μπαγκ.
Αμέτρητοι
Πόσοι πέρασαν από την πλατεία; Τρεις χιλιάδες, πέντε, δέκα;Είναι αδύνατον για τους εθελοντές να τους μετρήσουν, όπως αδύνατον είναι να δώσουν εικόνα για το πόσους τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας μάζεψαν.
Πάντως σίγουρα μιλάμε για βουνά από πράγματα, για δεκάδες χέρια που τα τακτοποίησαν και χιλιάδες που τα έφεραν εδώ, ακόμα και από την άλλη άκρη της πόλης: από τον Μαραθώνα μέχρι τον Ασπρόπυργο, στο Σύνταγμα έφτασαν πολίτες κάθε ηλικίας και κάθε εθνικότητας.
Κι όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα, μόνο μιας τάξης. Οι άλλοι, οι... αστραφτεροί, δεν εμφανίζονται σε δράσεις όταν οι κάμερες δεν τους συνοδεύουν για ένα μεγκάλο αποκλειστικό τηλεφιλανθρωπίας.
«Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ευρώπη, να εύχεσαι να είναι ασφαλής ο δρόμος», έγραφε το πανό που άνοιξαν Αφγανοί διαδηλωτές.
Μαζί με το Ελληνικό Φόρουμ Προσφύγων, την Αφγανική Κοινότητα, τη Διεθνή Αμνηστία, οι διαδηλωτές πορεύτηκαν μέχρι τα γραφεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Βασιλίσσης Σοφίας, ζητώντας άσυλο για να χαρακτηριστούν πρόσφυγες και να συνεχίσουν το ταξίδι τους.
Κάτω στην πλατεία, η ροή του κόσμου συνεχιζόταν αμείωτη. Αρκούσε να κάτσει κανείς σε μια γωνιά και να παρατηρεί αυτό το πολύβουο αεικίνητο μελίσσι για να νιώσει βαθιά χαρά.
Εν ριπή οφθαλμού
Οι άνθρωποι οργανώνονταν μέσα σε δευτερόλεπτα: τη μια στιγμή χρειάζονταν περισσότερους εθελοντές για τα τρόφιμα και, ω του θαύματος, εμφανίζονταν!Την άλλη, περισσότερους οδηγούς και να οι οδηγοί! Τα χρόνια της κρίσης, αλλά και η εμπειρία μας από το κίνημα των πλατειών και τις δομές αλληλεγγύης, μας έχουν αφήσει κληρονομιά μια συλλογική εμπειρία και γνώση που ενεργοποιείται αυθόρμητα –κι εξόχως αποτελεσματικά– όταν υπάρχει ανάγκη.
➱ «Πώς το καταφέρνετε αυτό;» ρωτούσε και ξαναρωτούσε ο ξένος δημοσιογράφος τους εθελοντές.
➱ «Με κέφι και αγάπη», του απαντούσε η εθελόντρια.
Ο συνάδελφος γύρισε σ’ εμένα για συμπαράσταση στη φιλοσοφική απορία του: «Μα πού το βρίσκετε το κέφι τέτοιες ώρες;».
➱ «Δεν είναι κέφι με την έννοια του γλεντιού, είναι η χαρά της ζωής που παλεύει», του μεταφράζω την εξήγηση που δίνει ο μεσόκοπος κύριος δίπλα μου.
➱ «Οταν βλέπουμε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν περάσει τα πάνδεινα να αντέχουν και να διεκδικούν, παλεύουμε κι εμείς δίπλα τους. Από τη μια είναι ο άνθρωπος που παλεύει κι από την άλλη η Ευρώπη που τους πετάει έξω και τους δίνει βορά στα θηρία. Εμείς είμαστε με τη ζωή», του λέει ο κύριος Γιώργος.
Τι κατάλαβε ο συνάδελφος; Τι θα μεταδώσει στο ΜΜΕ που εργάζεται; Και τι θα διαβάσει στο τέλος ο ξένος αναγνώστης; Αγνωστο!
Εξ ου ίσως και ο σκεπτικισμός –μέχρι και η εχθρότητα καμιά φορά– με τον οποίο και εδώ και αλλού οι εθελοντές αντιμετωπίζουν τους δημοσιογράφους.
Μιζέρια
Δεν έλειψε και η μιζέρια κάποιες στιγμές –πώς αλλιώς;«Για τους Ελληνες δεν κάνετε τίποτα», μουρμούριζαν ελάχιστοι (πιθανώς οι ίδιοι που λατρεύουν τα συσσίτια «μόνο για Ελληνες»).
Αλλοι γκρίνιαζαν... εξ ευωνύμων: «Δεν θα στηρίξουμε εμείς την κυβέρνηση που φέρνει το ΝΑΤΟ και δεν ανοίγει τον Εβρο», έγραφαν στα σόσιαλ μίντια.
Ομως το μεγάλο, το ορμητικό ποτάμι της αλληλεγγύης που ξεχύθηκε στην πόλη μας χτες δεν είχε καιρό να χάσει με τη μιζέρια ούτε με την εύκολη κριτική.
Από νωρίς το βράδυ οι κούτες με τη βοήθεια έφταναν στο Στέκι Μεταναστών, στο Κυριακάτικο Σχολείο, στο Ελληνικό.
Η Αθήνα στα καλύτερά της! http://www.efsyn.gr