Μετά τους αγανακτισμένους και αφού οι αγανακτισμένοι δεν «κατάφεραν» όχι μόνο
να κάνουν κάτι, αλλά ούτε καν να αφήσουν χαραγμένο ένα όραμα, το οποίο θα ζύμωνε
η κοινωνία στη συνέχεια, άρχισε μια προσπάθεια από πάρα πολλούς πολίτες, για τη
δημιουργία κινήσεων, κινημάτων και πολιτικών κομμάτων.
Το φαινόμενο αυτό ατόνησε στην πορεία, αφενός λόγω
Σήμερα και μετά την ανώμαλη προσγείωση, από την αποκάλυψη της πολιτικής απάτης του ΣΥΡΙΖΑ, άρχισε πάλι το ίδιο τροπάριο της δημιουργίας διαφόρων τύπων φορέων.
Αν κοιτάξετε γύρω σας σε μια καφετέρια, κάθε παρέα, κυρίως μεσόκοπων και πάνω (η νεολαία δεν ασχολείται) φτιάχνει και το δικό της κόμμα. Όλοι περιφερόμαστε γύρω γύρω μουλιάζοντας τις κοιλιές μας από τους καφέδες.
Ο κάθε κατά φαντασίαν κομματάρχης – οπλαρχηγός έχει τη δική του μοναδική αλήθεια και καλεί όλους τους υπόλοιπους να προσχωρήσουν στην άποψή του και να γίνουν στρατιώτες του. Τα αυτιά έχουν κλείσει πάλι και κανένας δεν ακούει κανέναν. Ο κάθε οπλαρχηγός έχει τη δική του μονοθεματική!!! αλήθεια και δεν ακούει τίποτα.
Εκατοντάδες τα κόμματα που είναι κατατεθειμένα στον Άρειο Πάγο, χιλιάδες τα διάφορα σωματεία και ΜΚΟ που έχουν ιδρυθεί και δεκάδες χιλιάδες οι άτυπες ομάδες πολιτικού προβληματισμού ή κοινωνικού ακτιβισμού. Και όλο αυτό το πανηγύρι συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.
Αυτή λοιπόν η
υπερπροσφορά πολιτικών φορέων και πλήρους κατακερματισμού της ελληνικής
κοινωνίας, είναι η χαρά του σάπιου ολιγαρχικού καθεστώτος, το οποίο αντιμετωπίζει την
Ελλάδα, όχι ως ένα νέο κτίριο στο οποίο υπάρχει μέλλον και πρέπει να επενδύσει,
αλλά ως ένα κτίριο υπό κατεδάφιση στο οποίο σπεύδει να αρπάξει τα υλικά κατεδάφισης.
Η παρακμή θα συνεχίζεται μέχρι να μας τα πάρουν όλα. http://hassapis-peter.blogspot.gr/