Μπορεί από φέτος οι συνταξιούχοι να λαμβάνουν (ονομαστική) αύξηση στις αποδοχές τους, μετά από 13 ετών συντριπτικών περικοπών, ωστόσο το πραγματικό-διαθέσιμο εισόδημα τους συνεχίζει να φαλκιδεύεται με 6 τρόπους.
1. Κατ αρχάς οι αναπροσαρμογές είναι κάτω του πληθωρισμού καθώς έχει επιλεγεί το τρικ να δίνεται σαν αύξηση ο μισός πληθωρισμός και το μισό ΑΕΠ. Όταν είναι γνωστό ότι πάντα το ΑΕΠ υπολείπεται του πληθωρισμού. Σε μεγάλο βαθμό δε ο πληθωρισμός πυροδοτείται από την ανάπτυξη, αλλά όχι μόνο. Σε κάθε περίπτωση μπορεί να έχουμε πληθωρισμό χωρίς οικονομική μεγέθυνση (στασιμοπληθωρισμό), αλλά το αντίθετο δεν συμβαίνει…
Έτσι φέτος με επίσημο πληθωρισμό (2022) στο 9,6%, οι συνταξιούχοι πήραν σχεδόν δύο ποσοστιαίες μονάδες λιγότερη αύξηση (7,75%). Ενώ και για το 2024 οι αύξησης θα είναι γύρο στο 3%-3,1%, με τον πληθωρισμό τον Δεκέμβριο, σε ετήσια βάση, να σκαρφαλώνει στο 4,4%.
Άρα, την διετία των… ονομαστικών αυξήσεων οι συνταξιούχοι έχασαν μόνο από τον πληθωρισμό άνω του 3%.
Αλλά, δεν είναι οι μοναδικές απώλειες…
2. Οι συνταξιούχοι λαμβάνουν και επικουρικές συντάξεις. Οι οποίες όμως δεν αναπροσαρμόζονται. Μάλιστα το επικουρικό ΕΤΕΑΕΠ παρουσιάζει μηνιαίο έλλειμμα άνω των 45 εκ. ευρώ (άνω των 500 εκ σε ετήσια βάση), τα δε αποθεματικά αρκούν να καλύψουν τα ελλείμματα μόλις μέχρι το 2026.
Μάλιστα οι επικουρικές δεν πρόκειται να αναπροσαρμοστούν ποτέ γιατί υπάρχει η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος: Το επικουρικό καταβάλει σαν συντάξεις ότι εισπράττει από εισφορές. Και ήδη εισπράττει λιγότερα…
3. Δεν λαμβάνουν όλοι οι συνταξιούχοι αυξήσεις καθώς έχουν «προσωπική διαφορά». Περισσότερου από 900.000 δικαιούχοι δεν θα λάβουν αύξηση για δεύτερη συνεχή χρονιά, ενώ μόλις 750.000 εξ αυτών θα πάρουν τα Χριστούγεννα εφάπαξ ένα «χαρτζιλίκι» από 100 έως 200 ευρώ .
4. Με τις εν λόγω αναπροσαρμογές αυξάνονται οι ετήσιες ονομαστικές αμοιβές, άρα οι συνταξιούχοι (σ.σ. όπως και όλοι οι φορολογούμενοι), καλούνται νακαταβάλουν περισσότερο φόρο. Και αυτό γιατί δεν τιμαριθμοποιούνται οι φορολογικοί συντελεστές (δεν αναπροσαρμόζονται κατά το ύψος των αυξήσεων και του πληθωρισμού).
Κατά αυτόν τον τρόπο, ακόμη και με τις «τσιγγούνικες» αυξήσεις, όχι μόνο δεν αναπληρώνεται το απολεσθέν από τον πληθωρισμό διαθέσιμο εισόδημα, αλλά οι συνταξιούχοι υπόκεινται, τεχνητά, και σε περισσότερους φόρους.
5.Μαζί με την αυξημένη εφορία επεμβαίνει και η Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχου (ΕΑΣ). Ουσιαστικά πρόκειται για δεύτερο φόρο που καταβάλουν οι «απόμαχοι» για μεικτές κύριες συντάξεις πάνω από 1.400 ευρώ και επικουρικές πάνω από 300 ευρώ.
Και αυτές οι κλίμακες, όχι μόνο δεν έχουν τιμαριθμοποιηθεί, ενώ δουλεύουν παράλληλα και αθροιστικά με τους φορολογικούς συντελεστές, άλλα επιβάλλονται στο σύνολο των αποδοχών. Για παράδειγμα, όποιος υπερβεί το όριο των 1.400 ευρώ το μήνα η εισφορά 3% επιβάλλεται στο σύνολο των μηνιαίων αποδοχών. Καταργώντας έτσι, στην πράξη, το αφορολόγητο όριο των 720 ευρώ το μήνα.
6.Τέλος, η ακρίβεια αυξάνει τους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ κ.α.) που πληρώνουν οι καταναλωτές-συνταξιούχοι. Μια αύξηση 30% στις αρχικές τιμές συνεπάγεται και αντίστοιχη φορο-αφαίμαξη. Ειδικά οι συνταξιούχοι που δεν αποταμιεύουν, παρά καταναλώνουν το σύνολο των αποδοχών τους (συντάξεις, εφάπαξ κ.α.), συν τυχόν αποταμιεύσεις του ενεργού βίου τους (καταθέσεις κ.α.). Έτσι πληρώνουν ενιαίο-κεφαλικό φόρο ίδιο με τα πιο υψηλά εισοδήματα…
www.ieidiseis.gr