ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΙ ΙΚΑ ΑΙΤ/ΝΙΑΣ: Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ Μ.Μ.Ε. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΜΑΣ

Σήμερα πράγματι ζούμε σε μια εποχή όπου η κρίση των θεσμών και του συστήματος εντείνει και διευρύνει την απαξίωση, την πολιτική παραίτηση από τα κοινά και κυρίως την φτωχοποίηση και παράλληλα την περιθωριοποίηση των λαϊκών στρωμάτων, των εργαζομένων, της νεολαίας, των αγροτών αλλά κυρίως των συνταξιούχων. Έτσι δημιουργείται μια διάχυτη δυσαρέσκεια και αμφισβήτηση.

Στο πρώτο στάδιο επιδιώκουν τη συμμετοχή και συναίνεση με το σκεπτικό ότι θα έρθουν καλύτερες ημέρες, ενώ σε ένα δεύτερο τους συμφέρει να προωθούν διαδικασίες περιθωριοποίησης και αποξένωσης, αντιστρέφοντας τις ανάγκες του λαού στο να πάψουν να διεκδικούν. Εδώ βέβαια έχουν και την συμπαράσταση των Μ.Μ.Ε. και ιδιαίτερα τα τηλεοπτικά κανάλια, τα οποία ελέγχουν 100%, αφού πρώτα τα μπουκώνουν με εκατοντάδες εκατομμύρια από το υστέρημα του λαού, γι’ αυτό μας μιλάνε για ήπιο κλίμα, συναίνεση, συνδιαχείριση κ.λπ. Έτσι δημιουργεί τις απαραίτητες κοινωνικές συνθήκες για να περάσει η άρχουσα τάξη τους θεσμικούς και οικονομικούς εκσυγχρονισμούς για παραπέρα διαιώνιση και κυριαρχία του συστήματος εκμετάλλευσης.

Το στοίχημα που παίζεται εδώ είναι κατά πόσο η τεχνολογική εξέλιξη θα παραμείνει στα χέρια του κεφαλαίου και της άρχουσας τάξης η οποία τη χρησιμοποιεί για να πετύχει την απόλυτη χειραγώγηση της κοινωνίας ή νέες σφαίρες ελευθερίας και δυνατοτήτων για μια αυτάρκεια αγαθών και αφθονία θα περάσει στην υπηρεσία του λαού που θα εξυπηρετεί και θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές και ριζικές ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών και της σημερινής κοινωνίας όπου σήμερα δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και τα όρια της ανάπτυξης γι’ αυτούς εξαφανίζονται στον παράδεισο της αποχαύνωσης, της μιζέριας και της μισθωτής σκλαβιάς.

Σήμερα η άρχουσα τάξη και το μεγάλο κεφάλαιο επιδιώκουν να ξεπεράσουν την κρίση μέσα από νέους αντεργατικούς – αντισυνταξιουχικούς νόμους όπως ο νόμος Χατζηδάκη για τις απεργίες και ο νόμος Κατρούγκαλου για τους συνταξιούχους και έτσι να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους ενάντια στο λαϊκό εισόδημα με πρόσχημα την οικονομική και ενεργειακή δυσκολία ενώ παράλληλα τροφοδοτεί η Κυβέρνηση με δισεκατομμύρια το μεγάλο κεφάλαιο μέσα από το πρόγραμμα του Ταμείου Ανάκαμψης και καταργώντας τελικά την κοινωνία και την ανθρώπινη ζωή, οδηγώντας την στην οπισθοδρόμηση και στην παρακμή.

Εδώ και πολλούς μήνες ακούμε από την Κυβέρνηση και τα γνωστά παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε., αβανταδώροι του συστήματος, για τις αυξήσεις που θα δώσει στους συνταξιούχους το 2024 και τα σχετικά φιλοδωρήματα φτωχοκομείου. Όσο όμως και αν προσπαθούν να παραπληροφορήσουν τον λαό τόσο οι τσέπες των συνταξιούχων και όλων των εργαζομένων αδειάζουν μπροστά στη λαίλαπα της ακρίβειας που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα.

Η κατάσταση θα γίνει ακόμη χειρότερη για τους χαμηλοσυνταξιούχους που ξύνουν τον πάτο του βαρελιού για να βγάλουν πέρα τον μήνα όταν από το πρώτο κιόλας δεκαπενθήμερο ο μισθός έχει εξαφανιστεί.

Σκοπίμως όμως όλοι αυτοί που βγαίνουν στα δελτία ειδήσεων και μοιράζουν χρήματα αποσιωπούν και αποκρύπτουν το ξεζούμισμα μισθών και συντάξεων όλα τα προηγούμενα χρόνια, εξαιτίας της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των Κυβερνήσεων μέχρι σήμερα. Και αντί για πραγματικές αυξήσεις τάζει η Κυβέρνηση φιλοδωρήματα, που δεν καλύπτουν ούτε τις τεράστιες απώλειες των τελευταίων πολλών ετών αλλά ούτε και τις σημερινές πραγματικές ανάγκες μας έτσι όπως έχουν δημιουργηθεί από την ακρίβεια βασικών αγαθών.

Θα το θέλουν πολύ η Κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της να πετάμε από την χαρά μας, επειδή αυξάνει τις αποδοχές μας 3% όταν η αύξηση σε προϊόντα και ηλεκτρικό ρεύμα ξεπερνούν ο 15-25%. Να ξεχάσουμε ότι πρέπει να ζήσουμε με σύνταξη κάτω των 700€ χώρια τις τεράστιες απώλειες που είχαμε από την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και την κατάργηση του Ε.Κ.Α.Σ. σε συντάξεις 300-500€. Και βέβαια από την αύξηση που θα δώσει στους συνταξιούχους 3% εξαιρούνται 750.000 παλιοί συνταξιούχοι που έχουν την περίφημη «προσωπική διαφορά» δηλαδή ένα μόνιμο χαράτσι που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ και το υιοθέτησε η Ν.Δ. παρότι είχε υποσχεθεί ότι θα το καταργούσε.

Αυτοί που αφαίρεσαν από εμάς τους συνταξιούχους 90 δισ. ευρώ την περίοδο 2010-2023 και αρνούνται να επιστρέψουν την 13η και 14η σύνταξη, κάτι όπου σε ετήσια βάση μας αφαιρεί 4,4 δισ., όπου παλιές και νέες περικοπές έχουν οδηγήσει ώστε το 30% των κύριων συντάξεων να είναι κάτω από 500 ευρώ. Αυτοί που δεν μας αποδίδουν τα μόνιμα αναδρομικά μας, αυτοί που μόνο με το χαράτσι της «εισφοράς αλληλεγγύης» προς το Α.Κ.Α.ΓΕ. θα μας πάρουν το 2024 άλλο μισό δισ., ποσό μεγαλύτερο από αυτό που θα πάρουμε ως αύξηση το ίδιο έτος, έχουν την αξίωση να πανηγυρίζουμε και να τους ευγνωμονούμε.

Τα ψέματα που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση μέσα από τα Μ.Μ.Ε. έχουν κοντά ποδάρια. Δημοσιονομική σταθερότητα για τα κέρδη του κεφαλαίου και λαϊκές ανάγκες δεν συναντιούνται πουθενά. Γι’ αυτό πάντα φέρνει ως δικαιολογία τις αντοχές της οικονομίας και του προϋπολογισμού ενώ για τις μεγάλες φοροαπαλλαγές του εφοπλιστικού κεφαλαίου, τραπεζών και των μεγάλων ομίλων εκεί υπάρχουν αντοχές της οικονομίας. Είναι γελασμένοι όμως αν νομίζουν ότι αυτή η προπαγάνδα θα πιάσει τόπο. Εξ άλλου το μεγάλο συλλαλητήριο που έγινε στις 14/11/2023 στην Αθήνα από τους συνταξιούχους απέδειξε ότι χρόνια τώρα σε αυτόν τον τόπο δύο πολιτισμοί συγκροτούνται. Ο πολιτισμός της υπερηφάνειας, της ειρήνης, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας, της αντίδρασης, της πάλης και της κοινωνικής δικαιοσύνης, από την μια πλευρά και ο πολιτισμός του πολέμου, του δοσιλογισμού, της εμπορευματοποίησης του ανθρώπινου πόνου, της ανθρώπινης δυστυχίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, της επιφάνειας και της υποκρισίας, από την άλλη.

Ο ένας πολιτισμός υπηρετεί τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, την πρόοδο και τη ζωή.

Ο άλλος χρησιμοποιεί τον άνθρωπο, που έχει την ατυχία να είναι ένα κεφάλαιο με ανάγκες, για περισσότερα κέρδη. Έτσι λοιπόν μέσα στην ομορφιά των ονείρων μας για ένα καλύτερο και δίκαιο κόσμο καθρεφτίζεται η ασχήμια ενός κόσμου που σαπίζει.

Εμείς αγωνιζόμαστε για ό,τι αδίκως μας έχουν αφαιρέσει όλα τα χρόνια όλες οι Κυβερνήσεις τσακίζοντας την ζωή μας. Όσα διεκδικούμε είναι δικά μας, τα έχουμε πληρώσει με τον τίμιο αγώνα της εργασίας μας, αγώνα μιας ζωής και δεν τα χρωστάμε σε καμία Κυβέρνηση, σε κανένα τραπεζίτη και με τον αγώνα μας θα τα διεκδικήσουμε μέχρι την δικαίωση.