Δέσμιοι της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής και των αποφάσεων του ιερατείου των Βρυξελλών...
βρίσκονται Ευρωπαίοι παραγωγοί και καταναλωτές. Μια σειρά λανθασμένων ενεργειών από τους γραφειοκράτες συναντήθηκαν προκαλώντας την «τέλεια καταιγίδα» στην ευρωπαϊκή αγροτική παραγωγή με θύματα τους γεωργούς, τους κτηνοτρόφους αλλά και το σύνολο των πολιτών της ηπείρου.
Κι αν το δυσβάσταχτο κόστος παραγωγής και η ακρίβεια είναι αυτά που φαίνονται άμεσα στα ράφια των σούπερ μάρκετ, ως αρνητικές συνέπειες του «λάθους», οι μακρόχρονες επιπτώσεις στην υγεία των Ευρωπαίων καταναλωτών είναι ίσως το πιο αθέατο και παράλληλα σημαντικό ζήτημα όλης αυτής της αναστάτωσης.
Το προφανές είναι αυτό που βρίσκεται και στην προμετωπίδα των αιτημάτων των αγροτών από τις ελαιοκαλλιέργειες του Αγιεντέχο της Πορτογαλίας μέχρι τη Θεσσαλία και από τις πεδιάδες της νότιας Ολλανδίας μέχρι τα δυτικά παράλια της Μαύρης Θάλασσας: Η τιμή ενός φτηνού ευρωπαϊκού γεωργικού προϊόντος, της τομάτας, του πορτοκαλιού ή του λάχανου έχει «ανέβει» 8-10 φορές «από το χωράφι στο ράφι». Ωστόσο, και ο παραγωγός δυσκολεύεται να το παράξει και ο καταναλωτής να το αγοράσει!
Μεσάζοντες, πολυεθνικοί μεταπράτες, μεταφορικοί κολοσσοί και φυσικά κρατικές επιβαρύνσεις εκτοξεύουν την τιμή, φτιάχνοντας το πλαίσιο σε ένα πρόβλημα που «μπόλιασε» και η Ε.Ε. Οι προϋποθέσεις για την καλλιέργεια και την εκτροφή, όπως εκφράζονται στην ΚΑΠ, η κατάργηση χρόνιων επιδοτήσεων, όπως αυτή του αγροτικού πετρελαίου, οι συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος των ευρωπαϊκών προϊόντων κάνουν το επάγγελμα του αγρότη και του κτηνοτρόφου στα μέρη μας ασύμφορο. Και την ίδια ώρα, 800 εκατομμύρια ανθρώπους πλήρως εξαρτώμενους από τα δημητριακά και τα οπωροκηπευτικά που καλλιεργούνται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά…
«H αγροτική και κτηνοτροφική εκμετάλλευση της χώρας βρίσκεται σε δεινή θέση εδώ και αρκετά χρόνια. Και ο λόγος είναι ότι καταφέραμε ηθελημένα ή άθελα μας, τις περισσότερες φορές, να μετατρέψουμε ένα προϊόν που παράγεται πολύ φθηνά στη χώρα σε ένα προϊόν το οποίο είναι δυσβάστακτο να αγοραστεί από οποιοδήποτε καταναλωτή. Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους. Πρώτον: από τα αυξημένα κόστη που δεν μπορεί κανείς από εμάς, δηλαδή από τους γεωργούς και τους κτηνοτρόφους να αντέξουν, όπως πρώτες ύλες, αγροτικά εφόδια, πρώτες ύλες για την κτηνοτροφία που απευθύνονται περισσότερο σε υγειονομικού ενδιαφέροντος φαρμακευτικά προϊόντα και ζωοτροφές κλπ. Και από την άλλη ένα καρτέλ που υπάρχει τα τελευταία 7 χρόνια και μάλιστα πιο συγκεκριμένα μετά τον κορονοϊό που τα μεγάλα trust των εφοδιαστικών αλυσίδων έκαναν πάρτι, χωρίς κανένα έλεγχο. Με αποτέλεσμα να είμαστε εντελώς αδύναμοι στο να μπορούμε να προστατεύουμε πρώτα τις καλλιέργειές και τα κοπάδια που έχει ο κάθε αγρότης και κτηνοτρόφος αντίστοιχα και δεύτερον τους καταναλωτές, γιατί η ουσία της γεωργίας και της κτηνοτροφίας είναι να παράγεται στη χώρα προϊόν το οποίο μπορεί να σιτίσει τον λαό του» σημειώνει στα epikaira.gr ο Βάιος Γκανής, αγρότης- οινοποιός και από τους πρωταγωνιστές του αγροτικού κινήματος.
Αυστηρά υγειονομικά πρωτόκολλα για τα ευρωπαϊκά προϊόντα, «μπάστε σκύλοι αλέστε» για αυτά των τρίτων χωρών!
Οι Βρυξέλλες κατόρθωσαν τα τελευταία χρόνια «να βγάλουν με τα χέρια τους τα μάτια τους»! Από τη μία «πρέσαραν» τους γηγενείς παραγωγούς, κτηνοτρόφους και πτηνοτρόφους με ασφυκτικό πλαίσιο κανόνων υγιεινής, χρήσης φυτοφαρμάκων, αγρανάπαυσης, σε σημείο που να κάνουν πολυδάπανη και ασύμφορη την καλλιέργεια και από την άλλη άνοιξαν διάπλατα τις πόρτες στις εισαγωγές αγροτικών και ζωικών προϊόντων σε τρίτες χώρες με διακρατικές συμφωνίες, άρση περιορισμών και πριμοδοτήσεις…
Ανάμεσα στα… μπόνους υπέρ των ξένων προϊόντων, οι περιορισμένοι υγειονομικοί έλεγχοι και τα χαμηλά στάνταρ περιβαλλοντικής ευαισθησίας στις εισαγωγές. Έτσι την ώρα που γίνεται «πόλεμος» για τις εκπομπές αζώτου στην ολλανδική κτηνοτροφία, κανείς δεν ξέρει πόσο άζωτο και πόση αμμωνία απελευθερώθηκε για την εκτροφή των βοοειδών που εισάγει η Ε.Ε., για παράδειγμα από την Αργεντινή…
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του που οδηγούνται τα πράγματα με την σταδιακή εξαφάνιση της ευρωπαϊκής παραγωγής και την αντικατάσταση των ενδοκοινοτικών παραγομένων από εισαγωγές είναι η εκτόξευση των αγροτικών εξαγωγών της Αιγύπτου την τελευταία διετία προς την Ε.Ε. Η Ισπανία είναι στην κορυφή της λίστας των αιγυπτιακών εξαγωγών, με αύξηση 240% σε σχέση με το 2021, με την Ιταλία να ακολουθεί (αύξηση 55%), τρίτη τη Γαλλία αλλά με αύξηση που αγγίζει το 300(!) και μετά την Ελλάδα με μια αύξηση κοντά στο 25%…
«Οι εισαγωγές που γίνονται από τρίτες χώρες και γενικά από χώρες εκτός ΕΕ δεν ελέγχονται όπως τα ευρωπαϊκά προϊόντα. Γι αυτό και σήμερα βλέπουμε την έντονη ανησυχία σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, όσον αφορά τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, γιατί υπάρχει θέμα με τον ανταγωνισμό» σημειώνει ο κ. Γκανής. «Γιατί η Ευρώπη με τη νέα ΚΑΠ που ψήφισε, μάλλον προφανώς χωρίς να την δουν, οι αρμόδιοι αρχηγοί κρατών και οι υπουργοί Γεωργίας έκαναν το εξής, που δεν συνέβη ποτέ στα χρονικά. Δηλαδή, να πάρουμε όλα τα κατάλληλα μέτρα για το περιβάλλον, και είμαστε σύμφωνοι σε αυτό – πολλοί άλλωστε από εμάς στις καλλιέργειές μας δεν χρησιμοποιούμε χημικά, είμαστε ενταγμένοι σε βιολογικές καλλιέργειες, είμαστε πιστοποιημένοι με vegan προϊόντα- και από την άλλη η Ε.Ε. να ενθαρρύνει την εισαγωγή ανέλεγκτων προϊόντων, όπως για παράδειγμα της Ουκρανίας».
Ουκρανικές «βόμβες» στο πιάτο μας!
Η κακώς νοούμενη βοήθεια στην ουκρανική οικονομία και η αναφανδόν στήριξη στα αγροτικά προϊόντα της εμπόλεμης χώρας είχαν αποτέλεσμα να πληγεί περαιτέρω η ευρωπαϊκή παραγωγή. Από τον Ιούνιο του 2022, τα ουκρανικά προϊόντα απαλλάσσονται των τελωνειακών δασμών, με αποτέλεσμα η εισαγωγή ουκρανικών γεωργικών προϊόντων (σιτηρά, ζάχαρη, αυγά, πουλερικά, κ.ά.) να έχει δημιουργήσει συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού με των ευρωπαϊκών.
Η οργή των Ευρωπαίων αγροτών -η εισαγωγή των ουκρανικών προϊόντων είναι από τους βασικούς λόγους των κινητοποιήσεων- έκανε τις Βρυξέλλες να αρχίσουν τις υποχωρήσεις. «Γνωρίζουμε πλήρως τις δυσμενείς επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι ουκρανικές εισαγωγές σε ορισμένα κράτη-μέλη», παραδέχτηκε ο Μ. Σχοινάς ανακοινώνοντας δύο μηχανισμούς «διασφάλισης» υπέρ των ευρωπαϊκών προϊόντων και «φρένου» στην άνευ όρων στήριξη των ουκρανικών.
Ωστόσο δεν πλήττεται μόνο στο οικονομικό πεδίο η Ευρώπη από την αθρόα εισαγωγή των ουκρανικών προϊόντων. Ο κ. Γκανής εξηγεί στα epikaira.gr: «Στην Ουκρανία, η οποία πριμοδοτείται με τεράστια χρηματικά ποσά για ενίσχυση της χώρας, τα τελευταία τρια χρόνια υπάρχουν μεγάλες εταιρείες, συγκεκριμένα 7 πολυεθνικές, που διαχειρίζονται τα τρόφιμα της και τα διαθέτουν σε όλο τον κόσμο. Έχουν αγοράσει 170 εκατομμύρια στρέμματα καλλιεργειών και εκεί έχουν «πέσει» όλα τα χημικά! Πριν δυο χρόνια, όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, μιλούσαμε για βόμβες ουρανίου κλπ. και αυτά τα προϊόντα έρχονται στην χώρα μας! Ποιος έλεγχος γίνεται;» διερωτάται ο ίδιος.
Και η ερώτηση είναι αν υπάρχουν τα ίδια κριτήρια σε όλα αυτά τα προϊόντα. Η Ουκρανία είναι ένα μικρό παράδειγμα. «Έρχονται προϊόντα από την Αίγυπτο, από Λατινική Αμερική και ας μην ξεχνάμε τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρώπη, που απαγορεύει τα χαμηλά ημερομίσθια, που απαγορεύει την παιδική εργασία και σε αυτές τις χώρες τα φαινόμενα αυτά είναι πλήρως διαδεδομένα. Εργάζονται ανήλικα από 9 ετών στα κτήματα κανονικά με ημερομίσθια ενός δολαρίου την ημέρα. Άρα εμείς αυτόματα βγαίνουμε εκτός ανταγωνισμού. Εμείς δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε σε οποιοδήποτε βαθμό ένα προϊόν που έρχεται πάμφθηνο και το ερώτημα είναι ότι αφού έρχεται πάμφθηνο γιατί και ο καταναλωτής δεν το απολαμβάνει φθηνό; Αλλά είναι τέτοια η διαφορά τιμής που είναι ακριβότερο και από αυτά που παράγουμε στην Ελλάδα. Άρα λοιπόν είμαστε εκτός συναγωνισμού, γι αυτό κι αυτές οι αντιδράσεις που γίνονται σε όλη την Ευρώπη. Είναι όλος ο κόσμος ανάστατος» καταλήγει ο εκπρόσωπος των αγροτών.
Άτακτη υποχώρηση…
Οι πανευρωπαϊκές αγροτικές κινητοποιήσεις, φυσικά προβλημάτισαν και φόβισαν, όχι μόνο τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, αλλά και τους πολιτικούς προϊσταμένους τους, που κατάλαβαν ότι ο κόμπος έχει φτάσει πλέον στο χτένι και ότι η εξέγερση των αγροτών, θα έχει άμεσα αποτελέσματα και στις προσεχείς εκλογές του ευρωκοινοβουλίου. Οι Βρυξέλλες αντελήφθησαν ότι υπάρχει ο κίνδυνος, οι ψηφοφόροι της υπαίθρου να εγκαταλείψουν τα κυρίαρχα κόμματα σε όλη την Ευρώπη και να στραφούν σε αντισυστημικά κινήματα. Όλες μάλιστα οι μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες κάνουν λόγο, για τον κίνδυνο εκτίναξης των ακροδεξιών κομμάτων, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αναφέρουν, ότι μπορεί να φτάσει να γίνει και η δεύτερη δύναμη στο ευρωκοινοβούλιο.
Οι αγρότες επί χρόνια έρχονται αντιμέτωποι με τις πολλαπλές κρίσεις κόστους ζωής, τα εκατομμύρια πρόσφυγες που περνούν τα εθνικά σύνορα, τις τρομοκρατικές επιθέσεις και τις ενεργειακές εκρήξεις. Με τα νέα μέτρα που ήθελε να επιβάλλει η Ευρώπη, ξεπεράστηκαν τα όρια της ανοχής τους, γι αυτό και έστειλαν οργισμένο μήνυμα στις Βρυξέλλες. Σε όλη την Ευρώπη οι αγρότες τόνιζαν, ότι δεν μπορούν οι γραφειοκράτες να καθορίζουν αγροτική πολιτική, την στιγμή που δεν έχουν πατήσει σε ένα χωράφι.
Έτσι, ω! του θαύματος και με τον φόβο των επικείμενων ευρωεκλογών, οι Βρυξέλλες κατάλαβαν, ότι οι αγρότες χρειάζονται οικονομικούς λόγους για να υιοθετήσουν μέτρα προστασίας της φύσης, την στιγμή μάλιστα που τα εισαγόμενα προϊόντα από τρίτες χώρες, χρησιμοποιούν επικίνδυνα φυτοφάρμακα. Η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, απέσυρε από την συζήτηση την μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων στην Ε.Ε. Παράλληλα η Κομισιόν πρότεινε την χορήγηση μερικής εξαίρεσης από τις υποχρεώσεις της αγρανάπαυσης, τον περιορισμό στις εισαγωγές Ουκρανικών αγροτικών προϊόντων και υποσχέθηκε απλοποίηση της κοινής αγροτικής πολιτικής. Την ίδια ώρα κάνει πίσω και στην εμπορική συμφωνία Mercosur με τις χώρες της Νότιας Αμερικής, που αποτελεί κόκκινη γραμμή για τους αγρότες ορισμένων χωρών μελών.
Η Ευρώπη κατάλαβε ότι με ΜΑΤ, απαγορεύσεις και με απαντήσεις τύπου «ξύσαμε τον πάτο του βαρελιού», δεν πρόκειται να λυθεί το θέμα των αγροτικών κινητοποιήσεων, καθώς έτσι δεν λύνεται το θέμα επιβίωσης των αγροτών. Ας ελπίσουμε, ότι και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, θα αντιληφθεί ότι οι αγρότες έρχονται στην Αθήνα, όχι για να αναπνεύσουν τον αέρα της, αλλά για να ζητήσουν λύσεις για την ύπαρξη και επιβίωσή τους, που αποτελεί προϋπόθεση για να μπορούν όλοι οι Έλληνες, να έχουν ένα πιάτο φαγητό στο τραπέζι τους. Χωρίς αγρότες και κτηνοτρόφους, δεν θα υπάρχουν στα σούπερ μάρκετ, ούτε κρέατα ούτε λαχανικά.
https://www.epikaira.gr