μαθητές
στο δικό τους δωμάτιο, με τον υπερσύγχρονο υπολογιστή τους να κάνουν
τηλεκπαίδευση.
Την ώρα που πεθαίνει κόσμος, στα νοσοκομεία δίνονται μάχες ζωής και οι
ΜΕΘ δεν φτάνουν…
Την ώρα που δοκιμάζεται η ανθρώπινη αντοχή, η αλληλεγγύη και ο
ανθρωπισμός…
Την ώρα που εργαζόμενοι δεν ξέρουν τι θα τους ξημερώσει, που αντί το
αρμόδιο Υπουργείο να επιδοτήσει την εργασία, επιδοτεί την αναστολή τους…
Την ώρα που οι ανθρώπινες αντοχές εξαντλούνται και η αξιοπρέπεια χάνεται
μέσα από τις δύσκολες συνθήκες που διαμορφώνει ο αόρατος εχθρός μαζί με
τις άθλιες υποδομές αυτού του κράτους… Όχι αυτής της κυβέρνησης, όλων
των κυβερνήσεων.
Την
ώρα που διάφοροι κοσμικοί ανεβάζουν φωτογραφίες στα σόσιαλ μίντια από
τα πλούσια σπίτια τους για να μας πείσουν ότι πρέπει να μείνουμε σπίτι
αλλά δεν ισχύει το ίδιο για όλους... Σε αντίθεση με όσους έχουν την
δυνατότητα να ζουν σε ένα μεγάλο και άνετο διαμέρισμα, προσαρμοσμένο
στην κάθε ανάγκη της σύγχρονης ζωής. Υπάρχουν κι εκείνοι, και είναι οι
περισσότεροι, που μαζί με την οικογένειά τους μοιράζονται έναν χώρο
λίγων τετραγωνικών. Δεν έχουν ξεχωριστά δωμάτια, ούτε προσωπικό χώρο.
Κοιμούνται o ένας πάνω στον άλλον, γευματίζουν μαζί, δεν μπορούν να
μιλήσουν στο τηλέφωνο κατ’ ιδίαν, να σερφάρουν στο διαδίκτυο. Και αυτή
είναι η καθημερινότητα για εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο
και στην Ελλάδα.
Η
ζωή δεν είναι όπως πολλές φορές παρουσιάζεται από την τηλεόραση με
μαθητές στο δικό τους δωμάτιο, με τον υπερσύγχρονο υπολογιστή τους να
κάνουν τηλεκπαίδευση. Ναι υπάρχουν παιδιά που όχι, μόνο, δεν έχουν
πρόσβαση στο διαδίκτυο αλλά ζουν και σε ένα οικογενειακό περιβάλλον που
δεν μπορεί να τους προσφέρει ούτε τα βασικά είδη ανάγκης. Κάποιοι που
δεν το έχουν ζήσει δεν μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει αυτό για ένα
σπίτι στο οποίο υπάρχουν παιδιά, για ένα διαμέρισμα στο οποίο, με τις
δεδομένες συνθήκες, οι γονείς θα πρέπει να παρέχουν τις υπηρεσίες τους
μέσω τηλεργασίας -αν δεν είναι άνεργοι- ή που σε πολλές περιπτώσεις σε
αυτό θα κατοικούν και οι παππούδες.
Την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά,
πάνω από όλα είναι η πολιτική επικοινωνία και οι κομματικές
αντιπαραθέσεις.
Ναι κύριοι της κυβέρνησής, αυτή είναι η πραγματικότητα και δεν είναι
fake news, που προσπαθείτε να μας πείσετε με αυτά τα δελτία τύπου που
βγάζει η ΝΔ (Fake news) υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας και το
δημοσιογραφικό επάγγελμα. Δεν έχουν όλα τα νοικοκυριά ίντερνετ, οι
αδύναμοι στα αστικά κέντρα, στην περιφέρεια και σε απομακρυσμένες
περιοχές. Όχι τα πράγματα δεν είναι καλά, γιατί τα γεγονότα διαψεύδουν
τα επικοινωνιακά αφηγήματα.
Και
εσείς της αντιπολίτευσης σταματήστε να κάνετε μακάβρια κριτική με τους
νεκρούς και τις ΜΕΘ. Γιατί στην ερώτηση, και εσείς τι θα κάνατε αν
είσαστε στην κυβέρνηση; Τα κυβερνητικά πεπραγμένα σας δεν πείθουν τους
πολίτες, αυτό φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Δουλεία σας είναι να
επισημαίνετε τα λάθη αλλά και να προτείνετε τι διαφορετικό θα κάνατε.
Ποια είναι η πρόταση σας για το ΕΣΥ, για το ψηφιακό σχολείο και τη
στήριξη των εργαζομένων;
Και εσείς της κυβέρνησης, δεν μας ενδιαφέρει να πανηγυρίσουμε για τα
λιγότερα φέρετρα που έχουμε συγκριτικά με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεν
είναι αριθμοί οι νεκροί μας και διαγράμματα. Οι νεκροί δεν σας «ανήκουν»
και είναι τυμβωρυχία να επενδύετε για να εισπράξετε κομματικά οφέλη.
Με την πανδημία να σαρώνει τη χώρα οι πολίτες βομβαρδίζονται με σενάρια
και πριν τελειώσουν τα μέτρα που ισχύουν ακούνε προαναγγελίες για νέα
που είναι άτοπα και άκαιρα. Οι προβλέψεις και οι στόχοι που τους
βομβάρδιζαν υπουργοί από το καλοκαίρι διαψεύστηκαν και τώρα που
συνεχίζουν με νέες, τους εξαντλούν την υπομονή. Στη Θεσσαλονίκη στήνεται
υπαίθριο νοσοκομείο του στρατού και βγαίνουν στα κανάλια Υπουργοί για
να μας πουν πως θα κάνουμε Χριστούγεννα και πως θα ψωνίζουμε.
Ακούνε και βλέπουν κυβερνητικούς παράγοντες, αντιπολίτευση και
δημοσιογράφους να ανοιγοκλείνουν το lockdown, να τσακώνονται και να
αναφέρονται σε σενάρια για τη χριστουγεννιάτικη αγορά και αγανακτούν.
Γιατί, οι περισσότεροι συμμετέχουν στον πόλεμο με απώλειες και χωρίς
ειδικές μεταχειρίσεις, βιώνουν τις πρωτόγνωρες συνθήκες και αβεβαίωτες
και φωνάζουν, «βγάλτε τον σκασμό».
Ναι, συγγνώμη, προσθέτω, αλλά βγάλτε τον σκασμό και κάντε τη δουλειά
σας...
Νίκος Παναγιωτόπουλος
newpost.gr