Ανάσταση αλλά πότε;..

Η γελοιογραφία που συνοδεύει το σημερινό άρθρο τα λέει όλα. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαπραγματευτεί με τους δανειστές, να...

βρει ισοδύναμα στα νέα μέτρα λιτότητας που απαιτούν, αλλά το αποτέλεσμα, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν αλλάζει πολύ: σούβλισμα.

Η κυβέρνηση εξασφαλίζει την ανοχή σημαντικής μερίδας των πολιτών επειδή έχει γίνει συνείδηση ότι ο συσχετισμός των δυνάμεων είναι σε βάρος της χώρας, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην εξουσία στην Αθήνα. Και επίσης από το γεγονός ότι οι διαθέσεις της αντιπολίτευσης που διεκδικεί, με όλους τους τρόπους, την επαναφορά του παλιού, διεφθαρμένου καθεστώτος είναι ακόμη πιο άγριες.

Ο Αλέξης Τσίπρας ελπίζει ότι το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, οι ανακοινώσεις για το χρέος και η συμμετοχή στο πρόγραμμα χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα οδηγήσουν στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας. Όμως τα μέτρα που είναι υποχρεωμένη να παίρνει η όποια κυβέρνηση κινείται στα πλαίσια των μνημονίων καθώς και των νέων απαιτήσεων που επιφυλάσσουν και οι προσεχείς αξιολογήσεις, προκαλούν με μαθηματική ακρίβεια τη φθορά της.

Το μέλλον θα αποδείξει αν θα ήταν καλύτερα να είχε υιοθετηθεί αυτό που προτείνουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ: μια ηρωική έξοδο που θα επέτρεπε στην αριστερά να διατηρήσει βασικό μέρος των δυνάμεων της. Αφού όμως ο πρωθυπουργός αποφάσισε διαφορετικά, θα πρέπει και η κυβέρνηση να δράσει με διαφορετικό τρόπο και ρυθμό από σήμερα. Να πάρει πρωτοβουλίες για την αποφόρτιση του πολιτικού κλίματος και να βελτιώσει ριζικά την αποτελεσματικότητα της...

* Το σκίτσο είναι του Soloup

tvxs.gr