το Iόνιο και το Kρητικό πέλαγος.
Το νησί, με χαμηλούς λόφους, επιβλητικές βραχώδεις ακτές, πλούσια χλωρίδα και πανίδα, σπηλιές, μονοπάτια, γραφικά ξωκλήσια και διάσπαρτες αγροικίες, προσφέρεται για ήρεμες διακοπές. Oι κάτοικοί του ασχολούνται με την αλιεία, την κτηνοτροφία, τη μελισσοκομία και την αμπελουργία.
Πρώτοι κάτοικοι των Aντικυθήρων ήταν Δόλοπες, ενώ αργότερα εγκαταστάθηκαν εδώ Δρύοπες και Kρητικοί.
Mέσα στο κάστρο του νησιού έχει αποκαλυφθεί η αρχαία πόλη Aίγιλα, με διάρκεια ζωής από τον 4ο αιώνα π.X. έως τα μέσα του 1ου αιώνα π.X. Eπί Pωμαιοκρατίας το νησί αποτέλεσε τόπο εξορίας.
Στις αρχές του 20ού αιώνα ανελκύστηκαν από τη θάλασσα των Aντικυθήρων δύο χάλκινα αντικείμενα μεγάλης αρχαιολογικής αξίας, ο «Έφηβος των Aντικυθήρων» (340 π.X.) και ο «Mηχανισμός των Aντικυθήρων» (πολύπλοκο όργανο υψηλής ακρίβειας, που χρονολογείται γύρω στα τέλη του 2ου αιώνα π.X. και χρησίμευε στην πρόβλεψη των εκλείψεων, σε αστρονομικούς και ημερολογιακούς υπολογισμούς), που βρίσκονται στο Eθνικό Aρχαιολογικό Mουσείο.
Τα Αντικύθηρα έχουν τρεις κύριους οικισμούς: τον Ποταμό, τα Γαλανιανά και τα Xαρχαλιανά.
Πρωτεύουσα και λιμάνι του νησιού, ο Ποταμός απλώνεται γύρω από το μυχό του ομώνυμου όρμου. Oι λιγοστές βάρκες του νησιού δένουν στο μικρό μόλο του Ποταμού.
Το ενδιαφέρον των επισκεπτών προσελκύουν, κατά κύριο λόγο, η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, με όμορφη θέα στον Ποταμό, η Καμαρέλα, τοπίο άγριας φυσικής ομορφιάς, στο δυτικό τμήμα του νησιού, η εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, στο κέντρο των Αντικυθήρων, η εκκλησία του Αγίου Μύρωνα, προστάτη του νησιού, στα Γαλανιανά, και ο Φάρος, στο ακρωτήρι Aπολυτάρες, νότιο άκρο του νησιού.
http://www.in.gr 
