Οι κρίσεις θρέφουν το τέρας της Νέας Τάξης Πραγμάτων...

Μια πρόγευση του τι περιμένει τους Ευρωπαίους, τους αμέσως επόμενους μήνες, μπορεί να την πάρει κανείς στα πρατήρια καυσίμων ολόκληρης της ευρωπαικής επικράτειας. 
Το μυαλό όμως των Ευρωπαίων ηγετών, είναι στο... ποιος θα επικρατήσει στον πόλεμο δια αντιπροσώπου, κατά της Ρωσίας. Πως θα λάβουν περισσότερες κυρώσεις, πως θα γονατίσει ο Πούτιν, πως θα ανακουφιστεί και θα εξοπλιστεί παράλληλα ο Ουκρανικός λαός, που δοκιμάζεται σκληρά από την άδικη αιματοχυσία. 
Οσο για τους Ευρωπαίους, περισσότερο φτωχοποιημένοι και εξαθλιωμένοι από ποτέ, όσοι γνωρίζουν τις κινήσεις στο παρασκήνιο και αποκρυπτογραφούν δηλώσεις και γεγονότα, μπορούν να καταλάβουν πως δεν είναι για άλλη μια φορά η προτεραιότητα. 
Οι Ευρωπαίοι πολίτες και πάλι θα πρέπει να αρκεστούν σε γενικότητες και ασυναρτησίες λόγου και πράξεων αναποτελεσματικών συνόδων κορυφής και συμβουλίων κρίσης,  που διοργανώνουν πολιτικοί νάνοι που μοστράρονται κάθε φορά από τις παρωπιδοθόνες, σαν δυναμικοί σωτήρες. 
Μόνος σκοπός της δράσης των εκπροσώπων των corporate's που έχουν πάρει στα χέρια τους τις πολιτικές εξουσίες, είναι να θρέψουν τις φιλοδοξίες τους και να εξυπηρετήσουν τα πανάκριβα συμφέροντα που υπηρετούν, που εξακριβωμένα δεν είναι αυτά των λαών που τους εμπιστεύτηκαν. 
Άλλη τους αποστολή είναι να απασχολήσουν την ολοένα και πιο ανήσυχη κοινή γνώμη, η οποία θα πρέπει να παραμένει υπο το καθεστώς μόνιμης γενικής αναισθησίας κρίσης και σκέψης.                                                                                 Και τελικά, όπως με τις προηγούμενες κρίσεις, οι ίδιοι που μας ξανανασώζουν τώρα από τον πόλεμο, την ενεργειακή και την επισιτιστική κρίση άνευ προηγουμένου που ακολουθεί, θα εξακολουθούν με βαρύγδουπες εκφράσεις και λόγια να υπόσχονται το αντίθετο απ αυτό που πράττουν. 
Με την ανοχή μας και τους καλλιεργημένους φόβους, θα μας χώνουν ολοένα και  πιο βαθιά στην απόγνωση, την φτωχοποίηση: πνευματική, κοινωνική και υλική, τον διχασμό, τη φαγωμάρα και σε ότι πιο χειρότερο μας δίδαξε η ιστορία να αποφεύγουμε , αλλά δεν μάθαμε.                          Κι έτσι με φτιασιδωμένα λόγια, παραπλανητικές υποσχέσεις και αναποτελεσματικές πράξεις  το τέρας, το σκιάχτρο, το φόβητρο των λαών που λέγεται χρέος θα θρέφει πάντα τους ίδιους και τους ίδιους και τους ίδιους, μέχρι τελικού σκασμού!

Maria Denaxa (FB)