Κατασχέσεις στους εταιρικούς λογαριασμούς επιχειρηματιών που χρωστούν στη ΔΕΗ και άλλες εταιρείες ηλεκτροδότησης, άρχισαν στην εστίαση, με τους ανθρώπους του κλάδου να μιλούν στο iEidiseis για τα αδιέξοδα στα οποία έχουν οδηγηθεί
«Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούμε να λειτουργήσουμε ούτε με τα POS, γιατί θα έχουμε κατάσχεση στους λογαριασμούς μας τους εταιρικούς», επισημαίνουν.
Οι άνθρωποι του κλάδου περιγράφουν το μέγεθος της καταστροφής που έχουν υποστεί. Όλα τα προϊόντα που είχαν προμηθευτεί έχουν πια λήξει, μέχρι και τα αναψυκτικά, τονίζουν και προσθέτουν πως πλέον δεν έχουν χρήματα ούτε για την περίπτωση που επαναλειτουργήσουν, αφού δεν μπορούν να αγοράσουν νέα αγαθά, χρωστούν ενοίκια και δεν μπορούν να πάρουν ούτε δάνειο.
Είναι ντροπή να μιλάμε για την Επιστρεπτέα Προκαταβολή, τονίζει στο iEidiseis η Νίκη Κωνσταντίνου, η πρόεδρος του ΠΑΣΚΕΔΙ (Πανελλήνιο Σωματείο Καταστημάτων Καταναλωτών Εστίασης & Διασκέδασης). Ερωτηθείσα εάν αυτό το μέτρο ανακουφίζει πραγματικά την εστίαση απαντά:
«Η
επιστρεπτέα προκαταβολή δεν είναι ο άξονας πάνω στον οποίο στηρίζεται η
επιχειρηματικότητα. Η επιστρεπτέα αφορά επιχειρήσεις εύρωστες
οικονομικά, οι οποίες έλαβαν με βάση τα κριτήρια που έθεσε ο αλγόριθμος
για να φτάσουν τα λεφτά για κάποιους και πήρε μία στις δυο επιχειρήσεις
και μη φαντασθείτε ότι είναι τεράστιο αυτό το ποσό, ώστε να καλύψει και
το κόστος ζωής των ανθρώπων που επιχειρούν αυτά τα χρόνια μέσα στο κλάδο
της εστίασης και της διασκέδασης.
Πιστεύω ότι μια επιχείρηση μπορεί να αναλυθεί και να μελετηθεί πάνω στο πυρήνα της λογικής της ύπαρξής της, που είναι να είναι ενεργή. Μόνο η ενεργή επιχείρηση μπορεί να μελετηθεί και να πούμε παράγει ή δεν παράγει έργο. Οπότε, καμία επιστρεπτέα, από την οποία εξαιρούνται και το 50% των επιχειρηματιών, δεν μπορεί να συνθέσει οικονομικούς δείκτες ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα των επιχειρήσεων σε όλο τους τον αριθμό.
Αυτό που χρειάζεται, είναι κατ’ αρχάς να μην είναι τρομαγμένοι οι καταναλωτές από την ώρα που θα ανοίξουμε. Και θέλουμε να ξέρουμε και ποιοι είναι οι όροι που θα λειτουργήσουμε. Φαντασθείτε επιχειρήσεις κάτω των 150 τ.μ., οι οποίες δεν έχουν και εξωτερικό χώρο, γιατί είναι τέτοια η φύση τους, πώς θα μπορέσουν να δουλέψουν; Οι μικρές επιχειρήσεις πώς θα βάλουν το 50% των πελατών που θα μπορούσανε; Αφού δεν έχουν χώρο.
Με αυτές οι επιχειρήσεις τι θα γίνει; Θα εξαφανιστούν; Θα εξαφανιστούν λογικά. Δεν φτάνει λοιπόν να ανοίξουμε, πρέπει να ανοίξουμε με συγκεκριμένους όρους, ειδάλλως θα πρέπει να αποζημιωθεί κατά 100% μια επιχείρηση που καταστρέφεται ολοσχερώς», υπογραμμίζει στο iEidiseis και συνεχίζει:
«Εγώ
βλέπω και πώς έχουν τα πράγματα και σε παγκόσμιο επίπεδο. Τα τελευταία
εικοσιτετράωρα έχει γίνει μια αύξηση στη παγκόσμια αγορά στο μέταλλο
κατά 35%, σε όλα τα μέταλλα, που σημαίνει ότι αλλάζουν οι όροι στη
βιομηχανία και αυτό θα οδηγήσει σε μια τεράστια παγκόσμια πληθωριστική
κρίση και τα χρηματιστήρια που στέκουν πολύ καλά με τα χρήματα που
πήρανε σαφώς από τις τράπεζες οι πολύ δυνατοί πελάτες και αγοράζουν τις
μετοχές και βλέπουμε να έχει κατακερματιστεί η οικονομία.
Αυτό εμάς μας φοβίζει τρομερά, σε σημείο να μη μπορούμε να κοιμηθούμε, γιατί αυτό που έρχεται δεν θα αντιμετωπίζεται. Από κει και πέρα, αν αφήσουμε τον γενικό πλάνο στη παγκόσμια οικονομία και μιλήσουμε για την Ελλάδα, έχουμε συνθέσει δυστυχώς ως βασικό πλουτοπαραγωγικό πόρο της χώρας το τουριστικό προϊόν.
Αυτό δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί ή το κενό που θα αφήσει στην αγορά ο απλήρωτος προμηθευτής, που θα κλείσει, μαζί με τους εργαζόμενους. Θα μπούνε στην καταστροφική ανεργία. Και εμείς από τη πλευρά μας, μιας που δεν καταφέραμε να πληρώσουμε και τις προμήθειές μας, είτε τον Μάρτη, είτε τον Νοέμβρη, προϊόντα βρώσιμα που έχουν λήξει και καλούμαστε να τα πληρώσουμε. Αυτό θα δημιουργήσει πολύ μεγάλη πίεση, ασφυκτική, σε δυο ταυτόχρονα κλάδους στην αγορά: και τον δικό μας και της προμηθευτικής αλυσίδας.
Και
κει μη ξεχνάμε, στη χώρα μας είναι τριάντα πέντε χιλιάδες επιχειρήσεις
που είναι επιχειρήσεις στον τομέα της μεταποίησης. Θα δεχθεί άλλο ένα
πλήγμα η βιοτεχνία και η βιομηχανία στη χώρα μας. Και ερχόμαστε και
λέμε: μια επιχείρηση χωρίς ρεύμα, δεν μπορεί να υπάρχει. Το ξέρετε πλέον
ότι αυτές τις μέρες χάθηκαν και δικαστήρια με τη ΔΕΗ, ΔΕΔΔΗΕ, όπου θα
γίνονται και κατασχέσεις στους λογαριασμούς των επιχειρηματιών στις
οφειλές τους προς τις εταιρείες ηλεκτροδότησης.
Αυτό σημαίνει ότι δεν θα μπορούμε να λειτουργήσουμε ούτε με τα POS, γιατί θα έχουμε κατάσχεση στους λογαριασμούς μας τους εταιρικούς, χρωστάμε τα ενοίκιά μας και ο κλάδος των ιδιοκτητών ακινήτων διαμαρτύρεται, γιατί η κοινωνική πολιτική που ασκείται από τη κυβέρνηση στο να μη πληρώσουμε το ενοίκιο σε ένα ποσοστό ή στο 100%, δεν σημαίνει ότι καλύπτει απόλυτα αυτούς που επένδυσαν στην αγορά ακινήτων.
Αυτό είναι ένα ισχυρό πλήγμα. Σκεφτείτε, χωρίς ρεύμα. Μιλάμε Λίθινη Εποχή ξανά. Έχουμε πολύ άσχημες καταστάσεις. Σε αυτή τη χώρα που είναι γεμάτη φως, θα ζήσουμε σκοτάδι. Εμείς είμαστε επαγγελματίες διασκεδαστές του κόσμου. Δεν είμαστε ούτε πεσιμιστές, ούτε τίποτα, είμαστε απλοί άνθρωποι που μάθαμε να διασκεδάζουμε τους ανθρώπους, να τους κοινωνικοποιούμε μες στα μαγαζιά μας.
Μέσα
από εμάς γνωρίζονται και φτιάχνουμε οικογένειες και φτιάχνουμε
πολιτισμό με τη φιλοξενία και φτιάχνουμε αυτό που σημαίνει ‘’Ελλάδα‘’.
Δεν θα μπορούμε να τα καταφέρουμε γιατί θα μείνουμε λιγότεροι. Δεν
αντιμετωπίζεται η χρεωκοπία. Το να παρατείνουμε την ημέρα που θα
διαπιστωθεί επίσημα, δεν σημαίνει ότι θα αποφευχθεί η χρεωκοπία.
Την ημέρα που καλούνται να κάνουνε εφοδιασμό της επιχείρησής τους και να την ξεκινήσουν με χρέη που δημιουργούνται παρά τη κρατική εντολή για παύση της λειτουργίας, εκείνη τη μέρα θα καταλάβουμε ότι έχομε χρεοκοπήσει, διότι δεν θα μας γεμίσουν με προϊόντα τις επιχειρήσεις μας, ούτε το ρεύμα θα μπορούμε να πληρώσουμε, ούτε τον ιδιοκτήτη μας, γιατί τους χρωστάμε όλους. Έχουμε πάθει ολοκληρωτική σύνθλιψη. Αυτό με την επιστρεπτέα, είναι και λίγο ντροπή πλέον να το αναφέρουμε.
Πήρανε κάποιοι, δεν πήρανε όλοι όσοι εμπιστεύονται την Δικαιοσύνη, την ευνομούμενη Πολιτεία μας - και ανοίξανε επιχειρήσεις. Το να χαθεί η εμπιστοσύνη απέναντι στο κράτος που καλείται και σε δύσκολες περιπτώσεις, όπως είναι αυτή η πρωτόγνωρη περίπτωση, για το ότι μπορείς να με προστατεύσεις ώστε να μην εξαφανιστώ. Δε λέμε να με αποζημιώσεις στο 100%. Να μην εξαφανιστώ. Να μπορώ να αντιμετωπίσω το παιδί μου όταν μου κόβουν το ρεύμα και στο σπίτι και παίρνει απουσίες.
Αυτό το πράγμα το απλό, το να μη συμβεί, είναι πάρα πολύ άσχημο και είναι αδιέξοδο μέσα στην ίδια τη δημοκρατία. Θέλουμε μια διασφάλιση της αξίας της ζωής ως πολίτες, ως επιχειρηματίες είναι η δεύτερη ιδιότητα που φέρουμε και ως εργαζόμενοι. Είναι τραγικά αυτά που συμβαίνουνε. Δεν πρέπει να συμβαίνουνε».
Καββαθάς: Πώς θα επαναλειτουργήσει η εστίαση;
«Όταν έχουμε μέση επιστρεπτέα προκαταβολή στον 5ο κύκλο, 4.500 ευρώ, αντιλαμβάνεστε ότι οι επιχειρήσεις, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο, μας δίνουν 4,5 ευρώ, που είναι να καλύψουν όλες τις πάγιες αναγκαστικές δαπάνες για την λειτουργία τους», τονίζει στο iEidiseis ο Γιώργος Καββαθάς, ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΕ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Εστιατορικών & Συναφών Επαγγελμάτων), ο οποίος προσθέτει:
«Δηλαδή,
την ενέργεια, την ύδρευση, τη τηλεφωνία, το λογιστήριο, που το
χρειάζονται για να μπορούν να κάνουν και τις διάφορες συναλλαγές με το
Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία, την ασφάλεια του καταστήματος,
κάποιες υποχρεώσεις που ενδεχόμενα έχουν προς τις τράπεζες. Με αυτά τα
4.500 ευρώ, εσείς θεωρείτε ότι μπορεί μια επιχείρηση να βγει, όταν κατά
μέσο όρο η ανελαστικές μηνιαίες δαπάνες μιας επιχείρησης κλειστής είναι
3.000 ευρώ, εξαιρουμένης της μισθοδοσίας, εξαιρουμένων και των ενοικίων;
Είναι ανακούφιση βεβαίως, όχι όμως ότι δίνουν λύση στο πρόβλημα. Δεν είναι ρευστότητα που δίνει λύση στο πρόβλημα. Το 4.500 είναι μέσος όρος. Η πλειονότητα των επιχειρήσεων, επειδή το πρόγραμμα αυτό είναι οριζόντιο, κάποιες επιχειρήσεις, οι περισσότερες, παίρνουν 1.000 ή 2.000 ή 4.000 ευρώ. Το 4.500 προκύπτει από επιχειρήσεις που παίρνουν περισσότερα. Άρα δεν είναι μέτρο στηρίξεως, ουσιαστικά, του κλάδου. Όπως επίσης, αν το δεχτώ ως μέτρο στήριξης του κλάδου, εννοώ της επιχείρησης, υπάρχει πίσω από κάθε επιχείρηση μια ή δυο οικογένειες.
Ρώτησε κανείς αυτές οι οικογένειες που ενδεχόμενα να μην έχουν άλλο έσοδο, εισόδημα τέτοιο της δουλειάς τους, της επιχείρησης δηλαδή της εστίασης, απ’ όσοι επιβίωσαν Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο, Φεβρουάριο και πάμε και τον Μάρτιο, έτσι; Δηλαδή ανθρώπινα να το δούμε οι ανελαστικές δαπάνες διαβίωσης είναι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του κράτους 1.200 ευρώ και δεν μας έδωσε κανείς κάποια χρήματα, επισημαίνει στο iEidiseis και συνεχίζει:
Δεν
μας έδωσε κάποια χρήματα για να αποζημιωθούμε για τις απώλειες των
πρώτων υλών. Σήμερα που μιλάμε κανένα κατάστημα του κλάδου δεν έχει ένα
προϊόν το οποίο να είναι σε ισχύ η διάρκεια κατανάλωσής του. Έχουν λήξει
όλα. Ακόμα και τα αναψυκτικά. Λοιπόν, άρα δεν μιλάω για κανένα
ουσιαστικό μέτρο στήριξης από πλευρά της Πολιτείας, μιλάω για μέτρα
ανακούφισης σε οικονομικό επίπεδο. Στα δάνεια η εστίαση ήταν απ’ έξω.
Στα περιφερειακά προγράμματα των περιφερειών αυτών, τα ΕΣΠΑ, ήταν απ’
έξω η εστίαση.
Εγώ θέλω να ξέρω, πού πήρε λεφτά η εστίαση; Έλεγα λοιπόν ότι στους 12 μήνες που πλησιάζουμε σε λιγότερο από 20 μέρες, που έχουμε την πανδημία στη χώρα, η εστίαση δεν έχει δουλέψει πέντε μήνες και αυτούς τους πέντε μήνες που δούλεψε σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, όχι τα δικά μας στοιχεία. Έχει χάσει το 53% του κύκλου εργασιών μας.
Ήδη έχω στείλει επιστολή στο οικονομικό επιτελείο, που τους ζητάω ενόψει της επανεκκίνησης, όποτε αυτή γίνει, θα πρέπει να υπάρχει χρηματοδοτικό εργαλείο ρευστότητας για τις επιχειρήσεις για την επανεκκίνηση, ως κεφάλαιο κίνησης. Δηλαδή θα πρέπει να ξαναγεμίσουμε τις επιχειρήσεις. Με ποια χρήματα;
Όταν τα ταμειακά διαθέσιμα στο 40% των επιχειρήσεων είναι μηδενικά, όταν τα ταμειακά διαθέσιμα των επιχειρήσεων το 20% και πλέον επαρκούν για ένα μήνα και μόνο το 16% των επιχειρήσεων έχει ρευστότητα, ταμειακά διαθέσιμα δηλαδή για περισσότερο διάστημα του ενός μηνός. Πώς θα επαναλειτουργήσει η εστίαση; Δηλαδή πώς θα πληρωθούν οι υποχρεώσεις.
Εγώ σας λέω ότι δεν οφείλω στη ΔΕΗ, δεν οφείλω στην ΕΥΔΑΠ, δεν οφείλω στη τηλεφωνία αλλά πρέπει να ξαναφορτώσω το μαγαζί μου και να πάω να πάρω είδη παντοπωλείου, να πάρω είδη μαναβικής, κρεοπωλείο, ψαράς ενδεχόμενα, κάβα, κ.τ.λ. Με ποιο κεφάλαιο θα το κάνω;
Και αν ήταν το πρόβλημα να το είχα μόνο εγώ ενδεχόμενα η αγορά να με πίστωνε, αλλά δυστυχώς το πρόβλημα το έχει το 70% του κλάδου ή των επιχειρήσεων που είναι delivery και take away και λειτουργούν κατά το διάστημα του lockdown, ο υπόλοιπος κλάδος δεν έχει ταμειακά διαθέσιμα να ξεκινήσει. Πώς θα επανακινήσει;».