Μία ταραχώδης χρονιά -που μοιάζει με «τρενάκι του λούνα παρκ» ή με ένα ασανσέρ που ανεβοκατεβαίνει ασταμάτητα, χωρίς σημείο αναφοράς- φθάνει στο τέλος της. Με πολλές προσδοκίες, αλλαγές σκηνικού, απώλειες και ελπίδες.
Αυτά που μας στιγμάτισαν είναι η πανδημία με τις μεταλλάξεις της, η μεγάλη ακρίβεια στα πάντα, η έντονη γεωπολιτική με το «παιχνίδι» της ενέργειας που δοκιμάζει τα όρια των αντοχών της Ευρώπης και οι δραματικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.
Το 2021
ξεκίνησε με την ελπίδα ότι η πανδημία θα τελείωνε με τους γενικευμένους
εμβολιασμούς, κάτι που στην πορεία διαψεύστηκε. Και σαν να μην έφθανε
αυτό, ήρθε και η πόλωση μέσα στις ίδιες τις κοινωνίες μεταξύ
εμβολιασμένων και αρνητών, με έντονη παραφιλολογία και αμφισβήτηση των
πάντων. Η νέα μετάλλαξη Όμικρον, ενώ θεωρήθηκε από επιστήμονες ό,τι
καλύτερο μπορούσε να συμβεί γιατί δείχνει σταδιακή αποδυνάμωση του ιού,
μετατοπίζει για μία ακόμη φορά την «αρχή του τέλους» και μας λέει ότι
ίσως «θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με έναν Covid που θα γίνει
ενδημικός».
Όμως, η παγκόσμια οικονομία ανέκαμψε δυναμικά, με την αχαλίνωτη ζήτηση
να προκαλεί δυσλειτουργίες στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, με
ελλείψεις σε βασικά καταναλωτικά αγαθά και τεράστια ακρίβεια,
πυροδοτώντας ένα πληθωριστικό σπιράλ, που άλλαξε τους «όρους του
παιχνιδιού» στη νομισματική πολιτική με κάποιες πρώτες επιτοκιακές
αυξήσεις και εμφανώς μία επιθετική στροφή από τις κορυφαίες κεντρικές
τράπεζες. Με επιπτώσεις σε όλες τις κατηγορίες ενεργητικού, με
«κερδισμένους» το δολάριο και τις μετοχές και «χαμένους» τα ομόλογα.
Μαζί με αυτά και τα κρυπτονομίσματα, που πηγαινοέρχονται από τα ψηλά στα
χαμηλά, «έρμαια» των πολιτικών του Πεκίνου και των μηνυμάτων κάποιων
μεγαλοεπενδυτών, τύπου Έλον Μασκ, στα social media.
Mε φόντο το «ψυχρό σκηνικό» Μόσχας - Ουάσιγκτον με επίκεντρο την Ουκρανία
και τους αγωγούς φυσικού αερίου, τροφοδοτώντας αλλεπάλληλα ιστορικά
υψηλά στις τιμές φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας. Και λίγο πιο
πέρα τον αθέατο «πόλεμο» τoυ «metaverse», στον οποίο κοντράρονται οι
τεχνολογικοί κολοσσοί για το ποιος θα υπερισχύσει στη νέα ψηφιακή
πραγματικότητα, με «έπαθλο» τα τεράστια προσωπικά δεδομένα μας που
διαχειρίζονται.
Για τους λόγους αυτούς, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν συνέστησε
στους ανθρώπους να βρουν «φως και ενότητα» στις νέες δοκιμασίες μαζί με
απέραντο κουράγιο. Κάποτε όμως όλα αυτά θα τελειώσουν, αφού λείπει η
εμπιστοσύνη και η πίστη σε έναν κοινό στόχο. Ίσως αυτό να εννοούσε και ο
Μπιλ Γκέιτς όταν είπε ότι ο χειρότερος κίνδυνος για το 2022 είναι η
δυσπιστία του κόσμου στις κυβερνήσεις. Υπάρχει όμως και ένα σημείο
ελπίδας, γιατί η πίστη μπορεί να ξαναγεννηθεί... www.naftemporiki.gr