Αρκεί µια µατιά στην ανακοίνωση του υπουργείου για τις πληρωµές την περασµένη Παρασκευή, δηλαδή λίγο πριν λάµψει το αστέρι της Βηθλεέµ για να γίνει αντιληπτό το µέγεθος της προπαγάνδας και το είδος των επικοινωνιακών τρικ που υιοθετεί και η σηµερινή κυβέρνηση για να κρύψει τη δεινή οικονοµική θέση στην οποία βρίσκονται οι περισσότεροι αγρότες και την ίδια στιγµή, να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοµατισµούς που δεν αφήνουν περιθώρια σε διεκδικήσεις.
Τα 1,173 δις ευρώ πληρωµές στις οποίες γίνεται λόγος, µετά από επιλεγµένη πρόσθεση ανόµοιων µεταξύ τους πραγµάτων (ενιαία ενίσχυση, αποζηµιώσεις από φυσικά αίτια και εξισωτικές ορεινών και µειονεκτικών περιοχών) δείχνει το έλλειµµα βάθους στην πολιτική που εφαρµόζεται για τους αγρότες και τις πελατειακές και µόνον αγωνίες που διέπουν τους χειρισµούς των ιθυνόντων.
Αρκεί να αναφερθεί ότι ενιαία ενίσχυση και εξισωτικές αποζηµιώσεις προέρχονται καθαρά από κοινοτικούς πόρους, εντάσσονται στον προϋπολογισµό της προγραµµατικής περιόδου και το µόνο που έχει επιφορτισθεί να κάνει η διοίκηση είναι η κατανοµή αυτών µε βάση τα αντικειµενικά στοιχεία δραστηριότητας (δηλώσεις ΟΣ∆Ε) των αγροτών. Όσο για τις αποζηµιώσεις, προέρχονται κατά βάση από χρήµατα των ίδιων των αγροτών και το µόνο που υποχρεούται να κάνει ο κοστοβόρος οργανισµός (ΕΛΓΑ) είναι να εκτιµά µε αντικειµενικότητα το ύψος των ζηµιών (φυσικά αίτια) κάθε εκµετάλλευσης.
Είναι σαφές ότι οι ιθύνοντες αντιλαµβάνονται το έλλειµµα στην αγροτική τους πολιτική, το οποίο και προσπαθούν να κρύψουν υπό το πέπλο της υποτυπώδους διαχείριση των αυτονόητων. Από την άλλη πλευρά, η ελλειµµατική λειτουργία για τη µεγάλη πλειοψηφία των αγροτικών εκµεταλλεύσεων τις οδηγεί νοµοτελειακά στα όρια της χρεοκοπίας. Η ελληνική γεωργία δεν µπόρεσε να αξιοποιήσει τις καλές εποχές τις µεγάλες βοήθειες από τους πόρους της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, όπως δεν καταφέρνει αυτό τον καιρό να ενσωµατώσει στον αναγκαίο βαθµό τις νέες τεχνολογίες, είτε αυτές αφορούν στην ψηφιοποίηση, είτε στις εισροές.
Οι
κυβερνώντες οφείλουν να αντιληφθούν ότι στη µεγάλη απόσταση και το
έλλειµµα ανταγωνιστικότητας που χαρακτήριζε την εγχώρια αγροτική
δραστηριότητα - παραγωγή, έρχεται να προστεθεί αυτό τον καιρό η έλλειψη
στοχευµένων επενδύσεων και η καθυστέρηση ενσωµάτωσης των νέων
τεχνολογιών. Καµιά αύξηση στις τιµές των αγροτικών προϊόντων δεν µπορεί
να κρύψει αυτό το έλλειµµα, από τη στιγµή που οι ανατιµήσεις έχουν
διεθνή εµβέλεια και θεωρούνται πρόσκαιρες. Έχοντας χάσει τα τρένα της
ΚΑΠ, της τεχνολογίας και του συνεργατισµού, η ελληνική γεωργία, αν δεν
βρίσκεται ήδη, θα βρεθεί εκ των πραγµάτων αντιµέτωπη µε µεγάλα αδιέξοδα
και οι Έλληνες αγρότες µπροστά στον κίνδυνο να χάσουν την ιδιοκτησιακή
σχέση µε τις καλλιεργούµενες γαίες. Τότε θα είναι... αργά για δάκρυα. www.agronews.gr
