“Το Δημόσιο δεν θα έπρεπε να έχει
καθαρίστριες και σχολικούς φύλακες που θα μπορούσαν να δοθούν στον
ιδιωτικό τομέα” είχε πει πριν από δύο-τρεις μήνες ο...
Κυριάκος Μητσοτάκης. Όχι, αυτά δεν τα είπε σε κάποια από τις γνωστές κινηματογραφικά στημένες ομιλίες του σε αγρότες, ψαράδες και κτηνοτρόφους, όπου το ακροατήριο κάθεται σε μπάλες από σανό ή ψαροκασέλες. Αυτά τα είχε πει στο φυσικό του περιβάλλον ο αρχηγός της Ν.Δ., εκεί που αισθάνεται σαν στο σπίτι του. Τα είχε πει ενώπιον του Συλλόγου Βιομηχάνων, καταθέτοντας για μια ακόμη φορά τα πολιτικά του διαπιστευτήρια. Ακραίος αντικρατιστής, σε βαθμό αναλγησίας, και πιστός υπηρέτης του επιχειρηματικού κόσμου στον οποίο υποσχέθηκε, άμα τη επιστροφή του στην εξουσία, να παραχωρήσει τις υπηρεσίες καθαριότητας του ευρύτερου δημόσιου τομέα στο σύνολό του με τη γνωστή και προσφιλή πρακτική των απολύσεων. Όπως την εποχή της μαζικής σφαγής των τελευταίων καθαριστριών που είχαν απομείνει στο Δημόσιο. Αυτών του υπουργείου Οικονομικών. Αυτών των ηρωικών γυναικών που με το πείσμα και τη μαχητικότητά τους σημάδεψαν τον αντιμνημονιακό αγώνα και μόλις προχθές δικαιώθηκαν οριστικά και από την ελληνική Δικαιοσύνη.
“Η απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία κρίθηκε παράνομη η απόλυση των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών που είχε αποφασίσει η κυβέρνηση Σαμαρά, δικαιώνει τον πολύχρονο αγώνα τους” ήταν το σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑ για μια δικαστική απόφαση που πέρασε στα ψιλά όχι γιατί αυτές οι γυναίκες έχουν επιστρέψει από το καλοκαίρι του 2015 στην εργασία τους, κι ουδείς λόγος να ασχοληθούμε με την απόφαση του Αρείου Πάγου, αλλά επειδή βάζει φρένο στη νεοφιλελεύθερη απάτη του φθηνότερου ιδιωτικού τομέα, και δεν μπορεί ο κάθε Κυριάκος Μητσοτάκης να απολύει κόσμο, υπογράφοντας συμβάσεις με εργολάβους χωρίς να καταθέτει μελέτη με δημοσιονομικό όφελος. Τελεία και παύλα.
Δεν μπορεί κανένας διοικητής δημόσιου νοσοκομείου, για παράδειγμα, να σκίζει συμβάσεις ανθρώπων του μεροκάματου και να μοιράζει δουλειές και συμβόλαια σε ιδιώτες, αυξάνοντας κατακόρυφα το κόστος λειτουργίας και να το παίζει και εκσυγχρονιστής. Δεν γίνεται να πατάνε πάνω σε απολύσεις και να θησαυρίζουν οι κολλητοί της εργολαβίας και της αρπαχτής, και οι Μητσοτάκηδες να μας πουλάνε ιστορίες για το πανάκριβο Δημόσιο. Αυτές τις ιστορίες τις τελείωσε προχτές ο Άρειος Πάγος που έπειτα από καιρό μάς εξέπληξε ευχάριστα με την απόφασή του...
Κατσάκος Πέτρος (Η Αυγή)
Κυριάκος Μητσοτάκης. Όχι, αυτά δεν τα είπε σε κάποια από τις γνωστές κινηματογραφικά στημένες ομιλίες του σε αγρότες, ψαράδες και κτηνοτρόφους, όπου το ακροατήριο κάθεται σε μπάλες από σανό ή ψαροκασέλες. Αυτά τα είχε πει στο φυσικό του περιβάλλον ο αρχηγός της Ν.Δ., εκεί που αισθάνεται σαν στο σπίτι του. Τα είχε πει ενώπιον του Συλλόγου Βιομηχάνων, καταθέτοντας για μια ακόμη φορά τα πολιτικά του διαπιστευτήρια. Ακραίος αντικρατιστής, σε βαθμό αναλγησίας, και πιστός υπηρέτης του επιχειρηματικού κόσμου στον οποίο υποσχέθηκε, άμα τη επιστροφή του στην εξουσία, να παραχωρήσει τις υπηρεσίες καθαριότητας του ευρύτερου δημόσιου τομέα στο σύνολό του με τη γνωστή και προσφιλή πρακτική των απολύσεων. Όπως την εποχή της μαζικής σφαγής των τελευταίων καθαριστριών που είχαν απομείνει στο Δημόσιο. Αυτών του υπουργείου Οικονομικών. Αυτών των ηρωικών γυναικών που με το πείσμα και τη μαχητικότητά τους σημάδεψαν τον αντιμνημονιακό αγώνα και μόλις προχθές δικαιώθηκαν οριστικά και από την ελληνική Δικαιοσύνη.
“Η απόφαση του Αρείου Πάγου με την οποία κρίθηκε παράνομη η απόλυση των καθαριστριών του υπουργείου Οικονομικών που είχε αποφασίσει η κυβέρνηση Σαμαρά, δικαιώνει τον πολύχρονο αγώνα τους” ήταν το σχόλιο του ΣΥΡΙΖΑ για μια δικαστική απόφαση που πέρασε στα ψιλά όχι γιατί αυτές οι γυναίκες έχουν επιστρέψει από το καλοκαίρι του 2015 στην εργασία τους, κι ουδείς λόγος να ασχοληθούμε με την απόφαση του Αρείου Πάγου, αλλά επειδή βάζει φρένο στη νεοφιλελεύθερη απάτη του φθηνότερου ιδιωτικού τομέα, και δεν μπορεί ο κάθε Κυριάκος Μητσοτάκης να απολύει κόσμο, υπογράφοντας συμβάσεις με εργολάβους χωρίς να καταθέτει μελέτη με δημοσιονομικό όφελος. Τελεία και παύλα.
Δεν μπορεί κανένας διοικητής δημόσιου νοσοκομείου, για παράδειγμα, να σκίζει συμβάσεις ανθρώπων του μεροκάματου και να μοιράζει δουλειές και συμβόλαια σε ιδιώτες, αυξάνοντας κατακόρυφα το κόστος λειτουργίας και να το παίζει και εκσυγχρονιστής. Δεν γίνεται να πατάνε πάνω σε απολύσεις και να θησαυρίζουν οι κολλητοί της εργολαβίας και της αρπαχτής, και οι Μητσοτάκηδες να μας πουλάνε ιστορίες για το πανάκριβο Δημόσιο. Αυτές τις ιστορίες τις τελείωσε προχτές ο Άρειος Πάγος που έπειτα από καιρό μάς εξέπληξε ευχάριστα με την απόφασή του...
Κατσάκος Πέτρος (Η Αυγή)