«...Mετά
από δίμηνη ανεργία, δούλεψα σε δικηγορικό γραφείο που είχε ρόλο
εισπρακτικής εταιρείας για παλιά δάνεια και πιστωτικές της... Πειραιώς, αγορασμένα από ξένο fund. Άντεξα 5 μήνες.
Καλό
ωράριο και πλήρωναν στην ώρα τους, αλλά ήταν τρέλα. Μας πίεζαν να
πιέζουμε αρρώστους κι απεγνωσμένους, μας έβριζαν για να βρίζουμε
συγγενείς, οικογένειες και φίλους χρεωμένων κι αν έμπαιναν σε
διακανονισμό, όλη μέρα υπενθύμιση καταβολής δόσης. Έφευγα Παρασκευή
απόγευμα ζαλισμένος και την Κυριακή το βράδυ είχα κατάθλιψη που
γυρνούσα. Ανέβασα πίεση 17 και τα παράτησα.
Άλλοι τρεις μήνες ανεργία, να στέλνω βιογραφικά.
Αλλού
είχα παραπάνω προσόντα από όσα ήθελαν, αλλού έδιναν μόνο «μαύρα» και οι
βενζίνες δικές μου. Τελικά με πήραν σε μια εταιρεία σεκιούριτι. Δουλεύω
3 βδομάδες, δεν έχω συναντήσει υπεύθυνο, δεν μου έχουν δώσει σύμβαση να
υπογράψω, όλο έχει δουλειά ο προϊστάμενος.
Από
συνάδελφο ενημερώθηκα τι κάνω στη βάρδια. Οι πληρωμές είναι έναν μήνα
πίσω, θα πάρω λεφτά στο χέρι στο τέλος του επόμενου μήνα.
Δεν
υπάρχουν επιδόματα άδειας, Χριστουγέννων, Πάσχα. Οι άδειες είναι άνευ
αποδοχών και αφαιρούνται από τον μισθό, που είναι 550 ευρώ.
Εργασία
43 ώρες την εβδομάδα, με Κυριακές, αργίες και νύχτες. Το ωράριο είναι
6ωρο ή 12ωρο και έχω κάνει ήδη μια διπλοβάρδια 14ωρη εις υγείαν του
Χατζηδάκη»...
ΑΥΓΗ