Μετά το χαοτικό καλοκαίρι του Biden σοβαροί Αμερικανοί αναλυτές ανησυχούν για την τύχη της χώρας

Σοβαροί και έμπειροι Αμερικανοί αναλυτές όπως ο  Jason L. Riley της Τhe Wall Street Journal αναρωτιούνται εάν έχει κάποια τύχη η χώρα με πρόεδρο των Biden τις ικανότητες του οποίου αμφισβητούν ειδικά μετά το χαοτικό καλοκαίρι που προηγήθηκε.

Ο Joe Biden υποθέτει ότι πρόκειται να επιστρέψει στην κανονικότητα της προεδρίας και αυτό εκτιμά ο ίδιος ότι αρκεί για να ικανοποιηθούν τα 81 εκατ. των ψηφοφόρων που τον εξέλεξαν. Αργά ή γρήγορα, ωστόσο, η χώρα θα αρχίσει επίσης να επιστρέφει στην ικανότητα και δεν είναι σαφές ότι αυτή η διοίκηση μπορεί να σταθεί στο ύψος του καθήκοντος– γράφει ο Jason L. Riley στη Τhe Wall Street Journal.

Το μακρύ, καυτό και χαοτικό καλοκαίρι του Biden κορυφώθηκε με μια τρομακτικά απογοητευτική αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν. Οι εικόνες των Ταλιμπάν να διοικούν αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη και θωρακισμένα οχήματα δεν θα ξεχαστούν σύντομα από τους Αμερικανούς – ή τους εχθρούς μας. Αλλά αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος που η βαθμολογία έγκρισης θέσεων του Προέδρου στο Real Clear Politics έχει πέσει στο 45% από 54% στα τέλη Μαΐου.

Ο κ. Biden μας είπε ότι η Covid θα ήταν λίγο πολύ υπό έλεγχο εγκαίρως και έβαλε χρονικό όριο τους εορτασμούς της 4ης Ιουλίου. Ωστόσο, η παραλλαγή Delta εξακολουθεί να εμποδίζει την αύξηση της απασχόλησης, τα σχέδια ταξιδιού και απειλεί καταστρέψει τη νέα σχολική χρονιά, ενώ ο Λευκός Οίκος διαφωνεί με τις κυβερνητικές ρυθμιστικές αρχές σχετικά με το πότε θα πρέπει να δωθούν τα ενισχυτικά εμβόλια.

Ναι, οι ωριαίες αποδοχές έχουν αυξηθεί καθώς οι εργοδότες προσφέρουν υψηλότερους μισθούς για να παρασύρουν τους ανθρώπους στη δουλειά, αλλά τι ωφελεί αυτός ο μεγαλύτερος μισθός αν πριονίζεται από υψηλότερες τιμές; Προσαρμοσμένοι στον πληθωρισμό, οι μισθοί μειώθηκαν φέτος. Η αύξηση της απασχόλησης τον Αύγουστο ήταν μικρότερη από το ένα τρίτο της προσδοκίας των οικονομολόγων και η χειρότερη μηνιαία αύξηση από τον Ιανουάριο.

Θυμάστε ότι ο Λευκός Οίκος μας διαβεβαίωνε την άνοιξη ότι η άνοδος των μεταναστών στα νότια σύνορα ήταν «εποχιακή» και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας; Ωχ. «Η συνοριακή περίπολος πραγματοποίησε περίπου 200.000 συλλήψεις στα νότια σύνορα τον Ιούλιο, σηματοδοτώντας τον πιο πολυσύχναστο μήνα στα σύνορα σε 21 χρόνια και αύξηση 12% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα», ανέφερε το Journal τον Αύγουστο, επικαλούμενο τα στοιχεία των τελωνείων και της προστασίας των συνόρων των ΗΠΑ. Τα κέντρα κράτησης είναι τόσο ασφυκτικά γεμάτα που οι παράνομοι μετανάστες απελευθερώνονται στον πληθυσμό χωρίς να ελέγχονται για Covid-19.

Μετά το Αφγανιστάν, η μετανάστευση είναι το μεγαλύτερο ανεπιθύμητο λάθος του Biden και η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η ικανότητα του δεν είναι το δυνατό του σημείο. Η κατάσταση στα σύνορα έχει επιδεινωθεί σε σημείο που οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου ανακουφίστηκαν όταν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε κατά της κυβέρνησης τον περασμένο μήνα και ουσιαστικά αναβίωσε μια πολιτική εποχής Τραμπ που απαιτούσε από τους αιτούντες άσυλο να περιμένουν στο Μεξικό ενώ εκδικάζονται οι αιτήσεις τους.

Μεταξύ ορισμένων αξιωματούχων της διοίκησης, «η εντολή του Ανώτατου Δικαστηρίου χαιρετήθηκε αθόρυβα με κάτι άλλο εκτός από απογοήτευση», ανέφεραν οι New York Times αυτήν την εβδομάδα. «Έφερε κάποια ανακούφιση». Η αναμονή, ελπίζεται, θα δώσει στη διοίκηση «μια ευκαιρία να κάνει ένα βήμα πίσω, να βρει μια πιο ανθρώπινη εκδοχή της πολιτικής του κ. Τραμπ» και «να μειώσει τον τεράστιο αριθμό ανθρώπων που φτάνουν στα σύνορα».

Αν αυτό είναι το σχέδιο, κάποιος πρέπει να το πει στο Κογκρέσο. Ο κ. Biden και οι Δημοκράτες του στοιχηματίζουν ότι το πακέτο “ανθρώπινων υποδομών” των 3,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων θα αντισταθμίσει τα λάθη που έχουν δει μέχρι τώρα οι ψηφοφόροι. Αλλά οι κίνδυνοι είναι σημαντικοί και όχι μόνο επειδή θέτει μια προοδευτική λίστα επιθυμιών-μεγάλες αυξήσεις φόρων, πράσινες επιδοτήσεις, πιστώσεις φόρου παιδιών, δωρεάν κολέγιο-μπροστά από τις πιο άμεσες ανάγκες των καθημερινών ανθρώπων. Οι φιλοδοξίες του κ. Biden φαίνεται να ξεπερνούν την εντολή του. Το κόμμα του κατέχει μια μικρή πλειοψηφία στη Βουλή, όπου έχασε τις έδρες του τον Νοέμβριο του 2020, και η Γερουσία χωρίζεται ομοιόμορφα. Η διμερής μετριοπάθεια φαίνεται να είναι εντάξει, όχι όμως το σχέδιό του για Μεγάλη Κοινωνία αλά Lyndon Johnson.
Ένας άλλος κίνδυνος είναι ότι η πολιτική επιδομάτων της κυβέρνησης Biden θα μπορούσε να αποτύχει στο μέτρο που αυξάνει την κυβερνητική εξάρτηση, μειώνει το μέγεθος του εργατικού δυναμικού και εμποδίζει την οικονομική ανάπτυξη. Τα ενισχυμένα επιδόματα ανεργίας της ομοσπονδιακής κυβέρνησης έληξαν τελικά αυτήν την εβδομάδα, μια σιωπηρή παραδοχή από τον Λευκό Οίκο ότι η πληρωμή ατόμων που δεν εργάζονται μπορεί να είναι ένας λόγος για τον οποίο υπάρχουν 8,4 εκατομμύρια άνθρωποι άνεργοι σε μια αγορά εργασίας με 10 εκατομμύρια θέσεις εργασίας. Η συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό παραμένει κάτω από το προ πανδημικό επίπεδο και ορισμένες ομάδες αγωνίζονται περισσότερο από άλλες.

Τον Ιούλιο το  ποσοστό ανεργίας των μαύρων μειώθηκε κατά μια ολόκληρη ποσοστιαία μονάδα στο 8,2%, το οποίο είναι περισσότερο από το αντίστοιχο για τους λευκούς, τους Ισπανούς ή τους Ασιάτες-Αμερικανούς. Ωστόσο, η πτώση δεν οφείλεται στο γεγονός ότι περισσότεροι μαύροι βρίσκουν δουλειά. Αντ ‘αυτού, προέκυψε από περίπου 250.000 μαύροι εγκατέλειψαν το εργατικό δυναμικό και έτσι ανέτρεψαν μια προηγούμενη τάση. Σύμφωνα με το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας, τα ποσοστά συμμετοχής στην εργασία τον Ιούλιο αυξήθηκαν ανοδικά για τις άλλες ομάδες, αλλά μειώθηκαν για τους μαύρους. Στον Biden αρέσει να μιλάει για «equity», αλλά αυτό δεν είναι αυτό που παράγουν οι πολιτικές του. Η ανάπτυξη του κράτους πρόνοιας είναι απίθανο να βοηθήσει.     fonaklas.blogspot.com/2021/09/biden.html#more