κυβερνήσεων του παλιού δικομματισμού και των εκάστοτε τοπικών αρχόντων. Το δέλεαρ γι' αυτή την ομηρία, που κατέληγε σε εξαγορά συνειδήσεων, ήταν η πολυπόθητη μονιμοποίηση.
Το 2001 ήρθε η συνταγματική αναθεώρηση που απαγόρευσε τη μετατροπή, με νόμο, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου. Η στρατιά, όμως, των συμβασιούχων συνέχισε να υπάρχει. Οπως και η βάσιμη προσδοκία της μονιμοποίησης.
Στη θέση της μετατροπής των συμβάσεων με νόμο, που πλέον απαγορευόταν από το Σύνταγμα, μπήκε η αυξημένη μοριοδότηση αυτών των ανθρώπων, όταν και όποτε θα γινόταν διαγωνισμός από το ΑΣΕΠ για την πρόσληψη μόνιμου προσωπικού. Ωσπου ήρθε η κρίση.
Η μοριοδότηση καταργήθηκε, δεκάδες χιλιάδες συμβασιούχοι απολύθηκαν και οι διαγωνισμοί για προσλήψεις ουσιαστικά έπαψαν να γίνονται.
Εκείνο που φυσικά δεν έπαψε να υπάρχει ήταν η ανάγκη προσωπικού σε νευραλγικές υπηρεσίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως της καθαριότητας. Το πρόβλημα, όμως, συνέχισε να αντιμετωπίζεται -δηλαδή να κουκουλώνεται- με συμβασιούχους.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν τη λύση και προετοίμαζαν την κοινωνία να τη δεχτεί. Μία ήταν, δεν είχαν άλλη στο μυαλό τους: οι υπηρεσίες καθαριότητας θα παραδίδονταν στους ιδιώτες.
Είναι βέβαιο, εκ του αποτελέσματος, ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει σοβαρότατες ευθύνες, καθώς διάλεξε την πεπατημένη -την ανανέωση, δηλαδή, των συμβάσεων- για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Για να φτάσουμε, έτσι, στην απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που στέλνει στην ανεργία περί τις 15.000 συμβασιούχους και απογυμνώνει τις υπηρεσίες καθαριότητας των ΟΤΑ.
Αν αυτό συμβεί, δημιουργείται μια κρίση που απειλεί τη δημόσια υγεία και την εικόνα της χώρας σε συνθήκες καλοκαιριού και τουριστικής περιόδου.
Μια άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος θα ήταν η παράδοση των υπηρεσιών της καθαριότητας των ΟΤΑ σε ιδιωτικές εταιρείες. Οποια κόμματα την αποδέχονται ας την προτείνουν ανοιχτά. Και αν η κυβέρνηση την απορρίπτει, πρέπει να δείξει έμπρακτα με ποιο τρόπο θα την αποτρέψει. Κανείς δεν πρέπει να κρύβεται. http://www.efsyn.gr
