Στόχος της Πρωτοβουλίας είναι να παρέμβει στο...
δημόσιο διάλογο για την υπεράσπιση της εργασίας και των εργαζόμενων
γυναικών και αντρών, των ανέργων, των νέων που εισέρχονται σε μια αγορά
εργασίας όπου τείνει προς εξαφάνιση το δικαίωμα της σταθερής και
αξιοπρεπώς αμειβόμενης απασχόλησης.
Σκληρή κριτική στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη
Στην
πρώτη της παρέμβαση η Πρωτοβουλία αποδομεί μία προς μίας τις ρυθμίσεις
του νομοσχεδίου Χατζηδάκη «για την προστασία της εργασίας».
«Η κυβέρνηση και τα κανάλια μας λένε:
Η εργατική νομοθεσία είναι απαρχαιωμένη, πρέπει να αλλάξει.
Και εννοούν:
Η
εργατική νομοθεσία προέρχεται από μια εποχή που οι εργαζόμενοι είχαν
περισσότερα δικαιώματα και περισσότερη δύναμη. Επωφελούμαστε από την
ευκαιρία που μας δίνει η κρίση και και σιγά σιγά ξεφορτωνόμαστε τις
παλιότερες ρυθμίσεις. Πριν 25-30 χρόνια δεχτήκατε ότι κάποιοι από όσους
δουλεύουν στην Ελλάδα, οι Αλβανοί και οι άλλοι μετανάστες, θα δουλεύουν
για λιγότερα λεφτά, χωρίς ασφάλιση, με μικρότερη ή καθόλου κάλυψη από
την εργατική νομοθεσία. Τώρα ήρθε η ώρα να δουλέψετε κι εσείς με αυτούς
τους όρους.
Μας λένε:
Οι
μεταρρυθμίσεις μας υιοθετούν τις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές, και θα
φέρουν την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Αυτό που δεν θέλουν να πουν:
Ο
δρόμος που χαράζουμε για την Ελλάδα είναι η μετατροπή της σε μια ζώνη
πολύ φτηνής και ελαστικής εργασίας, που συγχρόνως θα είναι ειδικευμένη
και μορφωμένη και θα προσφέρεται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κάτι σαν
τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης τα τελευταία 30 χρόνια, οι οποίες
γνώρισαν μεγάλη φτώχεια, μεγάλες ανισότητες, μαζική μετανάστευση.
Κυβέρνηση και κανάλια μας λένε:
Πρέπει
να αντιμετωπίσουμε τη μαύρη εργασία, την εισφοροδιαφυγή, τις απλήρωτες
υπερωρίες, την εκμετάλλευση των εργαζομένων, τη βία και τις σεξουαλικές
παρενοχλήσεις στους χώρους εργασίας.
Αυτό που δεν λένε:
Κάτι
πρέπει να πούμε για να πείσουμε ότι θέλουμε το καλό σας. Αλλά φυσικά
δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με την εκμετάλλευση των εργαζομένων, άλλωστε
στην αύξηση της εκμετάλλευσης βασίζεται η στρατηγική μας. Αν μας ένοιαζε
η μαύρη εργασία, δεν θα φροντίζαμε να λειτουργεί η Επιθεώρηση Εργασίας;
Εδώ πάμε και αναθέτουμε τα καθήκοντά της σε όργανο με ίση εκπροσώπηση
των εργοδοτών. Και στ' αλήθεια πιστεύετε ότι νοιαζόμαστε για το
ασφαλιστικό σύστημα; Το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να μειωθεί το
κόστος του για το κράτος και τις επιχειρήσεις. Όσο για τις σεξουαλικές
παρενοχλήσεις, είδατε πρόσφατα πόσο αστραπιαία αντιδράσαμε όταν έγιναν
καταγγελίες ενάντια σε εκλεκτούς μας.
Μας λένε:
Η μεταρρύθμισή μας θα σταματήσει τις απλήρωτες υπερωρίες, αυτό που έλειπε ως τώρα ήταν η ψηφιακή κάρτα εργασίας.
Αλλά δεν λένε:
Με
την κατάργηση του οκτάωρου και τις αλλαγές στην κατανομή του χρόνου
εργασίας μέσα στο έτος, θα καταργηθούν οι πληρωμένες υπερωρίες τις
περιόδους που η επιχείρηση έχει φόρτο εργασίας. Έτσι θα μειωθεί το
κόστος των επιχειρήσεων με εποχική λειτουργία -δηλαδή: θα μειωθούν οι
αμοιβές των εργαζομένων.
Κυβέρνηση και κανάλια μας λένε:
Στη
σύγχρονη εποχή πρέπει να είμαστε όλοι ευέλικτοι. Είναι κακό να είστε
δυσκίνητοι. Πρέπει να είστε πρόθυμοι να προσαρμοστείτε στις ανάγκες της
δουλειάς. Εννοείται, φυσικά, ότι οι όποιες διευθετήσεις θα γίνονται μόνο
αν το ζητάει ο ίδιος ο εργαζόμενος. Με την ευελιξία θα μπορέσετε
επιτέλους να συμφιλιώσετε την προσωπική και την επαγγελματική σας ζωή.
Και θα μπορείτε να μαζεύετε και τις ελιές σας.
Και εννοούν:
Ξεχάστε
το οχτάωρο, όσοι το είχατε ακόμα, και όσοι ζείτε στην επισφάλεια μην
ελπίζετε ότι κάτι μπορεί ν' αλλάξει. Δεν γίνεται να έχετε μια κανονική
ζωή. Πρέπει να είστε στη διάθεση του εργοδότη όποτε σας χρειάζεται. Να
δουλεύετε Κυριακές και αργίες, 10 και 12 ώρες, αν και όταν το χρειάζεται
η επιχείρηση. Αλλά δεν θα πληρώνεστε επιπλέον γι' αυτό. Ούτε θα
διαλέγετε εσείς, στ' αλήθεια, πότε θα δουλεύετε περισσότερο: με αυτή την
ανεργία, πόση διαπραγματευτική δύναμη έχετε απέναντι στον εργοδότη σας;
Και μάλιστα εξατομικευμένα; Θα γίνετε ακόμα περισσότερο λάστιχο για να
συνδυάσετε τη δουλειά με τα οικιακά σας καθήκοντα. Ωστόσο θα μπορείτε να
μαζεύετε τις ελιές σας.
Μας λένε:
Η τηλεργασία σας βολεύει: γλιτώνετε τα έξοδα και τον χρόνο για τη μετακίνηση προς τη δουλειά, φροντίζετε και τα παιδιά σας.
Αλλά δεν λένε:
Από
πολλές απόψεις η τηλεργασία δεν σας βολεύει στ' αλήθεια. Πόσοι έχουν
ένα αρκετά μεγάλο σπίτι για να μπορούν να δουλεύουν άνετα απ' αυτό; Και
πόσα μέλη της οικογένειας μπορούν να το κάνουν συγχρόνως; Πόσο άλλαξε το
κλίμα στο σπίτι όταν αυτό μετατράπηκε σε χώρο εργασίας, σχολική τάξη
κλπ; Δεν είναι κουραστικό να δουλεύει κανείς μόνος του, χωρίς επαφή με
συνάδελφους;
Αυτό που δεν θέλουν να σκεφτόμαστε:
Η
τηλεργασία βασικά βολεύει τον εργοδότη. Μειώνεται πολύ το κόστος για
την επιχείρηση: πληρώνει λιγότερα νοίκια, εξοπλισμό, ηλεκτρικό,
καθαριότητα. Έχει υπάλληλους που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, και άρα
δεν μπορούν να συνεργαστούν, να δράσουν και να αντιδράσουν μαζί αν
χρειαστεί.
Κυβέρνηση και κανάλια μας λένε:
Πρέπει
να υπάρχει διαφάνεια στον συνδικαλισμό. Να γίνονται ηλεκτρονικά οι
ψηφοφορίες στα σωματεία. Να μπει ένα τέλος στα προνόμια των
συνδικαλιστών. Να πάψουν οι συντεχνίες με τις απεργίες τους να παραλύουν
την οικονομία.
Και εννοούν:
Δεν
θέλουμε να συζητάτε, δεν θέλουμε να οργανωθείτε. Αν οι ψηφοφορίες είναι
ηλεκτρονικές, δεν θα έχει προηγηθεί συνέλευση, δεν θα έχει αναπτυχθεί
ομαδικό πνεύμα, δεν θα είστε μια συλλογικότητα: θα είστε ο καθένας μόνος
του. Όλοι μαζί απέναντι στους εργοδότες έχετε μεγαλύτερη δύναμη απ'
ό,τι ως άτομα. Εμείς είμαστε φίλοι σου. Εχθρός σου είναι αυτός που έχει
μαζέψει περισσότερα προσόντα από σένα. Αυτός που πληρώνεται καλύτερα.
Αυτός που έχει πιο σταθερή δουλειά. Ο συνδικαλιστής που έχει προνόμια. Ο
μετανάστης που παίρνει τις δουλειές από τους Έλληνες. Οι γυναίκες που
παίρνουν τις δουλειές από τους άντρες. Παλιότερα οι πρόσφυγες από τη
Μικρά Ασία που έπαιρναν τις δουλειές από τους γνήσιους Έλληνες. Μην
εμπιστεύεσαι τον διπλανό σου. Είστε ανταγωνιστές. Ο καθένας μόνος του.
Α, και δεν μας πειράζουν καθόλου τα προνόμια των δικών μας
συνδικαλιστικών στελεχών, αντιθέτως: κάπως πρέπει να βρίσκουμε ανθρώπους
πρόθυμους να βοηθάνε να περάσει η πολιτική μας.
Μας λένε:
Κατά
τη διάρκεια απεργιών γίνονται καταλήψεις, ασκείται βία, παρεμποδίζεται η
ελευθερία της εργασίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι απεργίες θα
απαγορεύονται.
Αυτό που δεν λένε:
Φοβόμαστε
την οργή σας. Τη μαχητικότητά σας. Μήπως αντιδράσετε στ' αλήθεια. Μήπως
δεν κάνετε απλώς μια απεργία, όσοι την κάνετε, για την τιμή των όπλων.
Μήπως ο αγώνας σας μας σταματήσει»...
ΑΥΓΗ